μελίγλωσσος

Ancient Greek

Etymology

From μέλι (méli, “honey, anything sweet”) +‎ γλῶσσα (glôssa, “tongue”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.lí.ɡlɔːs.sos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈli.ɡlos.sos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈli.ɣlos.sos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈli.ɣlos.sos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈli.ɣlo.sos/

Adjective

μελῐ́γλωσσος • (melĭ́glōssos) m or f (neuter μελῐ́γλωσσον); second declension

honey-tongued

Inflection

Second declension of μελῐ́γλωσσος; μελῐ́γλωσσον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μελῐ́γλωσσος melĭ́glōssos	μελῐ́γλωσσον melĭ́glōsson	μελῐγλώσσω melĭglṓssō	μελῐγλώσσω melĭglṓssō	μελῐ́γλωσσοι melĭ́glōssoi	μελῐ́γλωσσᾰ melĭ́glōssă
Genitive	μελῐγλώσσου melĭglṓssou	μελῐγλώσσου melĭglṓssou	μελῐγλώσσοιν melĭglṓssoin	μελῐγλώσσοιν melĭglṓssoin	μελῐγλώσσων melĭglṓssōn	μελῐγλώσσων melĭglṓssōn
Dative	μελῐγλώσσῳ melĭglṓssōi	μελῐγλώσσῳ melĭglṓssōi	μελῐγλώσσοιν melĭglṓssoin	μελῐγλώσσοιν melĭglṓssoin	μελῐγλώσσοις melĭglṓssois	μελῐγλώσσοις melĭglṓssois
Accusative	μελῐ́γλωσσον melĭ́glōsson	μελῐ́γλωσσον melĭ́glōsson	μελῐγλώσσω melĭglṓssō	μελῐγλώσσω melĭglṓssō	μελῐγλώσσους melĭglṓssous	μελῐ́γλωσσᾰ melĭ́glōssă
Vocative	μελῐ́γλωσσε melĭ́glōsse	μελῐ́γλωσσον melĭ́glōsson	μελῐγλώσσω melĭglṓssō	μελῐγλώσσω melĭglṓssō	μελῐ́γλωσσοι melĭ́glōssoi	μελῐ́γλωσσᾰ melĭ́glōssă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μελῐγλώσσως melĭglṓssōs		μελῐγλωσσότερος melĭglōssóteros		μελῐγλωσσότᾰτος melĭglōssótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading