μελαντέρα

See also: μελαντέρᾳ and μελάντερα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.lan.té.raː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.lanˈte.ra/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /me.lanˈte.ra/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.lanˈte.ra/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.lanˈde.ra/

Adjective

μελᾰντέρᾱ • (melăntérā)

inflection of μελᾰ́ντερος (melắnteros):
1. feminine nominative/vocative singular
2. feminine nominative/accusative/vocative dual