μεμνημένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mem.nɛː.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mem.ne̝ˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /mem.niˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mem.niˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mem.niˈme.nos/

Participle

μεμνημένος • (memnēménos) m (feminine μεμνημένη, neuter μεμνημένον); first/second declension

perfect middle participle of μιμνήσκω (mimnḗskō)

Declension

First and second declension of μεμνημένος; μεμνημένη; μεμνημένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μεμνημένος memnēménos	μεμνημένη memnēménē	μεμνημένον memnēménon	μεμνημένω memnēménō	μεμνημένᾱ memnēménā	μεμνημένω memnēménō	μεμνημένοι memnēménoi	μεμνημέναι memnēménai	μεμνημένᾰ memnēménă
Genitive	μεμνημένου memnēménou	μεμνημένης memnēménēs	μεμνημένου memnēménou	μεμνημένοιν memnēménoin	μεμνημέναιν memnēménain	μεμνημένοιν memnēménoin	μεμνημένων memnēménōn	μεμνημένων memnēménōn	μεμνημένων memnēménōn
Dative	μεμνημένῳ memnēménōi	μεμνημένῃ memnēménēi	μεμνημένῳ memnēménōi	μεμνημένοιν memnēménoin	μεμνημέναιν memnēménain	μεμνημένοιν memnēménoin	μεμνημένοις memnēménois	μεμνημέναις memnēménais	μεμνημένοις memnēménois
Accusative	μεμνημένον memnēménon	μεμνημένην memnēménēn	μεμνημένον memnēménon	μεμνημένω memnēménō	μεμνημένᾱ memnēménā	μεμνημένω memnēménō	μεμνημένους memnēménous	μεμνημένᾱς memnēménās	μεμνημένᾰ memnēménă
Vocative	μεμνημένε memnēméne	μεμνημένη memnēménē	μεμνημένον memnēménon	μεμνημένω memnēménō	μεμνημένᾱ memnēménā	μεμνημένω memnēménō	μεμνημένοι memnēménoi	μεμνημέναι memnēménai	μεμνημένᾰ memnēménă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μεμνημένως memnēménōs			μεμνημενώτερος memnēmenṓteros			μεμνημενώτᾰτος memnēmenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.