μεσεντέριον

Ancient Greek

Etymology

From μεσο- (meso-, “in the middle of”) +‎ ἔντερον (énteron, “gut, bowel”) +‎ -ιον (-ion, diminutive suffix).

Pronunciation

 

Noun

μεσεντέρῐον • (mesentérĭon) n (genitive μεσεντερῐ́ου); second declension

  1. (anatomy) Membrane to which the intestines are attached, mesentery.

Inflection

Second declension of τὸ μεσεντέρῐον; τοῦ μεσεντερῐ́ου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative τὸ μεσεντέρῐον
tò mesentérĭon 		τὼ μεσεντερῐ́ω
tṑ mesenterĭ́ō 		τᾰ̀ μεσεντέρῐᾰ
tằ mesentérĭă
Genitive τοῦ μεσεντερῐ́ου
toû mesenterĭ́ou 		τοῖν μεσεντερῐ́οιν
toîn mesenterĭ́oin 		τῶν μεσεντερῐ́ων
tôn mesenterĭ́ōn
Dative τῷ μεσεντερῐ́ῳ
tōî mesenterĭ́ōi 		τοῖν μεσεντερῐ́οιν
toîn mesenterĭ́oin 		τοῖς μεσεντερῐ́οις
toîs mesenterĭ́ois
Accusative τὸ μεσεντέρῐον
tò mesentérĭon 		τὼ μεσεντερῐ́ω
tṑ mesenterĭ́ō 		τᾰ̀ μεσεντέρῐᾰ
tằ mesentérĭă
Vocative μεσεντέρῐον
mesentérĭon 		μεσεντερῐ́ω
mesenterĭ́ō 		μεσεντέρῐᾰ
mesentérĭă
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • → Greek: μεσεντέριο (mesentério)
  • → Latin: mesenterium
  • → English: mesentery

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.