μετάθεσις

Ancient Greek

From μετα- (meta-) +‎ θέσις (thésis).

μετάθεσῐς • (metáthesĭs) f (genitive μεταθέσεως); third declension

Third declension of ἡ μετάθεσῐς; τῆς μεταθέσεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετάθεσῐς hē metáthesĭs	τὼ μεταθέσει tṑ metathései	αἱ μεταθέσεις hai metathéseis
Genitive	τῆς μεταθέσεως tês metathéseōs	τοῖν μεταθεσέοιν toîn metatheséoin	τῶν μεταθέσεων tôn metathéseōn
Dative	τῇ μεταθέσει tēî metathései	τοῖν μεταθεσέοιν toîn metatheséoin	ταῖς μεταθέσεσῐ / μεταθέσεσῐν taîs metathésesĭ(n)
Accusative	τὴν μετάθεσῐν tḕn metáthesĭn	τὼ μεταθέσει tṑ metathései	τᾱ̀ς μεταθέσεις tā̀s metathéseis
Vocative	μετάθεσῐ metáthesĭ	μεταθέσει metathései	μεταθέσεις metathéseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

New Testament, Epistle to the Hebrews 7:12:
μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης, ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται.
metatitheménēs gàr tês hierōsúnēs, ex anánkēs kaì nómou metáthesis gínetai.
- Translation by KJV
  For the priesthood being changed, there is made of necessity a change also of the law.