μετών

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.tɔ̌ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈton/

Participle

μετών • (metṓn) m (feminine μετοῦσα, neuter μετόν); first/third declension

present active participle of μέτειμι (méteimi, “to have a share in”)

Declension

First and third declension of μετών; μετοῦσᾰ; μετόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μετών metṓn	μετοῦσᾰ metoûsă	μετόν metón	μετόντε metónte	μετούσᾱ metoúsā	μετόντε metónte	μετόντες metóntes	μετοῦσαι metoûsai	μετόντᾰ metóntă
Genitive	μετόντος metóntos	μετούσης metoúsēs	μετόντος metóntos	μετόντοιν metóntoin	μετούσαιν metoúsain	μετόντοιν metóntoin	μετόντων metóntōn	μετουσῶν metousôn	μετόντων metóntōn
Dative	μετόντῐ metóntĭ	μετούσῃ metoúsēi	μετόντῐ metóntĭ	μετόντοιν metóntoin	μετούσαιν metoúsain	μετόντοιν metóntoin	μετοῦσῐ / μετοῦσῐν metoûsĭ(n)	μετούσαις metoúsais	μετοῦσῐ / μετοῦσῐν metoûsĭ(n)
Accusative	μετόντᾰ metóntă	μετοῦσᾰν metoûsăn	μετόν metón	μετόντε metónte	μετούσᾱ metoúsā	μετόντε metónte	μετόντᾰς metóntăs	μετούσᾱς metoúsās	μετόντᾰ metóntă
Vocative	μετών metṓn	μετοῦσᾰ metoûsă	μετόν metón	μετόντε metónte	μετούσᾱ metoúsā	μετόντε metónte	μετόντες metóntes	μετοῦσαι metoûsai	μετόντᾰ metóntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μετόντως metóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.