μηκάομαι

Ancient Greek

From μηκή (mēkḗ, “bleating”) +‎ -άομαι (-áomai)

μηκάομαι • (mēkáomai)

Present: μηκᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μηκᾰ́ομαι	μηκᾰ́ῃ / μηκᾰ́ει	μηκᾰ́εται	μηκᾰ́εσθον	μηκᾰ́εσθον	μηκᾰόμεθᾰ	μηκᾰ́εσθε	μηκᾰ́ονται
	subjunctive	μηκᾰ́ωμαι	μηκᾰ́ῃ	μηκᾰ́ηται	μηκᾰ́ησθον	μηκᾰ́ησθον	μηκᾰώμεθᾰ	μηκᾰ́ησθε	μηκᾰ́ωνται
	optative	μηκᾰοίμην	μηκᾰ́οιο	μηκᾰ́οιτο	μηκᾰ́οισθον	μηκᾰοίσθην	μηκᾰοίμεθᾰ	μηκᾰ́οισθε	μηκᾰ́οιντο
	imperative		μηκᾰ́ου	μηκᾰέσθω	μηκᾰ́εσθον	μηκᾰέσθων		μηκᾰ́εσθε	μηκᾰέσθων

infinitive						μηκᾰ́εσθαι
participle	m					μηκᾰόμενος
	f					μηκᾰομένη
	n					μηκᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: μηκῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	μηκῶμαι	μηκᾷ	μηκᾶται	μηκᾶσθον	μηκᾶσθον	μηκώμεθᾰ	μηκᾶσθε	μηκῶνται
	subjunctive	μηκῶμαι	μηκᾷ	μηκᾶται	μηκᾶσθον	μηκᾶσθον	μηκώμεθᾰ	μηκᾶσθε	μηκῶνται
	optative	μηκῴμην	μηκῷο	μηκῷτο	μηκῷσθον	μηκῴσθην	μηκῴμεθᾰ	μηκῷσθε	μηκῷντο
	imperative		μηκῶ	μηκᾱ́σθω	μηκᾶσθον	μηκᾱ́σθων		μηκᾶσθε	μηκᾱ́σθων

infinitive						μηκᾶσθαι
participle	m					μηκώμενος
	f					μηκωμένη
	n					μηκώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμέμηκον, ἐμεμηκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμέμηκον	ἐμέμηκες	ἐμέμηκε(ν)	ἐμεμήκετον	ἐμεμηκέτην	ἐμεμήκομεν	ἐμεμήκετε	ἐμέμηκον
middle/ passive	indicative	ἐμεμηκόμην	ἐμεμήκου	ἐμεμήκετο	ἐμεμήκεσθον	ἐμεμηκέσθην	ἐμεμηκόμεθᾰ	ἐμεμήκεσθε	ἐμεμήκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔμᾰκον, ἐμᾰκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔμᾰκον	ἔμᾰκες	ἔμᾰκε(ν)	ἐμᾰ́κετον	ἐμᾰκέτην	ἐμᾰ́κομεν	ἐμᾰ́κετε	ἔμᾰκον
	subjunctive	μᾰ́κω	μᾰ́κῃς	μᾰ́κῃ	μᾰ́κητον	μᾰ́κητον	μᾰ́κωμεν	μᾰ́κητε	μᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	μᾰ́κοιμῐ	μᾰ́κοις	μᾰ́κοι	μᾰ́κοιτον	μᾰκοίτην	μᾰ́κοιμεν	μᾰ́κοιτε	μᾰ́κοιεν
	imperative		μᾰ́κε	μᾰκέτω	μᾰ́κετον	μᾰκέτων		μᾰ́κετε	μᾰκόντων
middle	indicative	ἐμᾰκόμην	ἐμᾰ́κου	ἐμᾰ́κετο	ἐμᾰ́κεσθον	ἐμᾰκέσθην	ἐμᾰκόμεθᾰ	ἐμᾰ́κεσθε	ἐμᾰ́κοντο
	subjunctive	μᾰ́κωμαι	μᾰ́κῃ	μᾰ́κηται	μᾰ́κησθον	μᾰ́κησθον	μᾰκώμεθᾰ	μᾰ́κησθε	μᾰ́κωνται
	optative	μᾰκοίμην	μᾰ́κοιο	μᾰ́κοιτο	μᾰ́κοισθον	μᾰκοίσθην	μᾰκοίμεθᾰ	μᾰ́κοισθε	μᾰ́κοιντο
	imperative		μᾰκοῦ	μᾰκέσθω	μᾰ́κεσθον	μᾰκέσθων		μᾰ́κεσθε	μᾰκέσθων
		active			middle
infinitive		μᾰκεῖν			μᾰκέσθαι
participle	m	μᾰκών			μᾰκόμενος
	f	μᾰκοῦσᾰ			μᾰκομένη
	n	μᾰκόν			μᾰκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μέμηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μέμηκᾰ	μέμηκᾰς	μέμηκε(ν)	μεμήκᾰτον	μεμήκᾰτον	μεμήκᾰμεν	μεμήκᾰτε	μεμήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμήκω	μεμήκῃς	μεμήκῃ	μεμήκητον	μεμήκητον	μεμήκωμεν	μεμήκητε	μεμήκωσῐ(ν)
	optative	μεμήκοιμῐ / μεμηκοίην	μεμήκοις / μεμηκοίης	μεμήκοι / μεμηκοίη	μεμήκοιτον	μεμηκοίτην	μεμήκοιμεν	μεμήκοιτε	μεμήκοιεν
	imperative		μέμηκε	μεμηκέτω	μεμήκετον	μεμηκέτων		μεμήκετε	μεμηκόντων
		active
infinitive		μεμηκέναι
participle	m	μεμηκώς
	f	μεμηκυῖᾰ
	n	μεμηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μέμᾰκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μέμᾰκᾰ	μέμᾰκᾰς	μέμᾰκε(ν)	μεμᾰ́κᾰτον	μεμᾰ́κᾰτον	μεμᾰ́κᾰμεν	μεμᾰ́κᾰτε	μεμᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμᾰ́κω	μεμᾰ́κῃς	μεμᾰ́κῃ	μεμᾰ́κητον	μεμᾰ́κητον	μεμᾰ́κωμεν	μεμᾰ́κητε	μεμᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	μεμᾰ́κοιμῐ / μεμᾰκοίην	μεμᾰ́κοις / μεμᾰκοίης	μεμᾰ́κοι / μεμᾰκοίη	μεμᾰ́κοιτον	μεμᾰκοίτην	μεμᾰ́κοιμεν	μεμᾰ́κοιτε	μεμᾰ́κοιεν
	imperative		μέμᾰκε	μεμᾰκέτω	μεμᾰ́κετον	μεμᾰκέτων		μεμᾰ́κετε	μεμᾰκόντων
		active
infinitive		μεμᾰκέναι
participle	m	μεμᾰκώς
	f	μεμᾰκυῖᾰ
	n	μεμᾰκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.