μισθοφόρος
Ancient Greek
Etymology
From μισθός (misthós, “wages”) + φέρω (phérō, “to bear”) + -ος (-os).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /mis.tʰo.pʰó.ros/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /mis.tʰoˈpʰo.ros/
- (4th CE Koine) IPA(key): /mis.θoˈɸo.ros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /mis.θoˈfo.ros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /mis.θoˈfo.ros/
Adjective
μισθοφόρος • (misthophóros) m or f (neuter μισθοφόρον); second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | μισθοφόρος misthophóros |
μισθοφόρον misthophóron |
μισθοφόρω misthophórō |
μισθοφόρω misthophórō |
μισθοφόροι misthophóroi |
μισθοφόρᾰ misthophóră | ||||||||
| Genitive | μισθοφόρου misthophórou |
μισθοφόρου misthophórou |
μισθοφόροιν misthophóroin |
μισθοφόροιν misthophóroin |
μισθοφόρων misthophórōn |
μισθοφόρων misthophórōn | ||||||||
| Dative | μισθοφόρῳ misthophórōi |
μισθοφόρῳ misthophórōi |
μισθοφόροιν misthophóroin |
μισθοφόροιν misthophóroin |
μισθοφόροις misthophórois |
μισθοφόροις misthophórois | ||||||||
| Accusative | μισθοφόρον misthophóron |
μισθοφόρον misthophóron |
μισθοφόρω misthophórō |
μισθοφόρω misthophórō |
μισθοφόρους misthophórous |
μισθοφόρᾰ misthophóră | ||||||||
| Vocative | μισθοφόρε misthophóre |
μισθοφόρον misthophóron |
μισθοφόρω misthophórō |
μισθοφόρω misthophórō |
μισθοφόροι misthophóroi |
μισθοφόρᾰ misthophóră | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| μισθοφόρως misthophórōs |
μισθοφορώτερος misthophorṓteros |
μισθοφορώτᾰτος misthophorṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Noun
μισθοφόρος • (misthophóros) m (genitive μισθοφόρου); second declension
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ μισθοφόρος ho misthophóros |
τὼ μισθοφόρω tṑ misthophórō |
οἱ μισθοφόροι hoi misthophóroi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μισθοφόρου toû misthophórou |
τοῖν μισθοφόροιν toîn misthophóroin |
τῶν μισθοφόρων tôn misthophórōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μισθοφόρῳ tōî misthophórōi |
τοῖν μισθοφόροιν toîn misthophóroin |
τοῖς μισθοφόροις toîs misthophórois | ||||||||||
| Accusative | τὸν μισθοφόρον tòn misthophóron |
τὼ μισθοφόρω tṑ misthophórō |
τοὺς μισθοφόρους toùs misthophórous | ||||||||||
| Vocative | μισθοφόρε misthophóre |
μισθοφόρω misthophórō |
μισθοφόροι misthophóroi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- μισθοφόρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “μισθοφόρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- creature idem, page 183.
- hireling idem, page 401.
- mercenary idem, page 525.
- minion idem, page 531.
- wage-earning idem, page 958.
Greek
Etymology
From Ancient Greek μισθοφόρος (misthophóros). By surface analysis, μισθός (misthós, “wages”) + -φόρος (-fóros).
Pronunciation
- IPA(key): /misθoˈfoɾos/
Audio: (file) - Hyphenation: μι‧σθο‧φό‧ρος
Noun
μισθοφόρος • (misthofóros) m (plural μισθοφόροι)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μισθοφόρος (misthofóros) | μισθοφόροι (misthofóroi) |
| genitive | μισθοφόρου (misthofórou) | μισθοφόρων (misthofóron) |
| accusative | μισθοφόρο (misthofóro) | μισθοφόρους (misthofórous) |
| vocative | μισθοφόρε (misthofóre) | μισθοφόροι (misthofóroi) |
Derived terms
- μισθοφορικός (misthoforikós, “mercenary”) (adjective)