μοναρχικός

Ancient Greek

Etymology

Derived from μόναρχος (mónarkhos, “monarch”) +‎ -ικός (-ikós, “-ic”, adjective-forming suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.nar.kʰi.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mo.nar.kʰiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mo.nar.çiˈkos/

Adjective

μοναρχῐκός • (monarkhĭkós) m (feminine μοναρχῐκή, neuter μοναρχῐκόν); first/second declension

of or pertaining to a monarchy; monarchic

Inflection

First and second declension of μοναρχῐκός; μοναρχῐκή; μοναρχῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	μοναρχῐκός monarkhĭkós	μοναρχῐκή monarkhĭkḗ	μοναρχῐκόν monarkhĭkón	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhĭkā́	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκοί monarkhĭkoí	μοναρχῐκαί monarkhĭkaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhĭkắ
Genitive	μοναρχῐκοῦ monarkhĭkoû	μοναρχῐκῆς monarkhĭkês	μοναρχῐκοῦ monarkhĭkoû	μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhĭkaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn	μοναρχῐκῶν monarkhĭkôn	μοναρχῐκῶν monarkhĭkôn	μοναρχῐκῶν monarkhĭkôn
Dative	μοναρχῐκῷ monarkhĭkōî	μοναρχῐκῇ monarkhĭkēî	μοναρχῐκῷ monarkhĭkōî	μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn	μοναρχῐκαῖν monarkhĭkaîn	μοναρχῐκοῖν monarkhĭkoîn	μοναρχῐκοῖς monarkhĭkoîs	μοναρχῐκαῖς monarkhĭkaîs	μοναρχῐκοῖς monarkhĭkoîs
Accusative	μοναρχῐκόν monarkhĭkón	μοναρχῐκήν monarkhĭkḗn	μοναρχῐκόν monarkhĭkón	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhĭkā́	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκούς monarkhĭkoús	μοναρχῐκᾱ́ς monarkhĭkā́s	μοναρχῐκᾰ́ monarkhĭkắ
Vocative	μοναρχῐκέ monarkhĭké	μοναρχῐκή monarkhĭkḗ	μοναρχῐκόν monarkhĭkón	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκᾱ́ monarkhĭkā́	μοναρχῐκώ monarkhĭkṓ	μοναρχῐκοί monarkhĭkoí	μοναρχῐκαί monarkhĭkaí	μοναρχῐκᾰ́ monarkhĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	μοναρχῐκῶς monarkhĭkôs			μοναρχῐκώτερος monarkhĭkṓteros			μοναρχῐκώτᾰτος monarkhĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

μοναρχέω (monarkhéō)
μόναρχος (mónarkhos)/μονάρχης (monárkhēs)
μοναρχία (monarkhía)

Descendants

Catalan: monàrquic
English: monarchic
French: monarchique
Italian: monarchico
Latin: monarchicus
Norwegian:
Bokmål: monarkisk

Nynorsk: monarkisk
Portuguese: monárquico
Spanish: monárquico