μοναχικός
Greek
Adjective
μοναχικός • (monachikós) m (feminine μοναχική, neuter μοναχικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μοναχικός (monachikós) | μοναχική (monachikí) | μοναχικό (monachikó) | μοναχικοί (monachikoí) | μοναχικές (monachikés) | μοναχικά (monachiká) | |
| genitive | μοναχικού (monachikoú) | μοναχικής (monachikís) | μοναχικού (monachikoú) | μοναχικών (monachikón) | μοναχικών (monachikón) | μοναχικών (monachikón) | |
| accusative | μοναχικό (monachikó) | μοναχική (monachikí) | μοναχικό (monachikó) | μοναχικούς (monachikoús) | μοναχικές (monachikés) | μοναχικά (monachiká) | |
| vocative | μοναχικέ (monachiké) | μοναχική (monachikí) | μοναχικό (monachikó) | μοναχικοί (monachikoí) | μοναχικές (monachikés) | μοναχικά (monachiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μοναχικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μοναχικός, etc.)
Synonyms
- μοναστικός (monastikós)
- καλογερικός (kalogerikós)