μονωτής
Greek
Noun
μονωτής • (monotís) m (plural μονωτές)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μονωτής (monotís) | μονωτές (monotés) |
| genitive | μονωτή (monotí) | μονωτών (monotón) |
| accusative | μονωτή (monotí) | μονωτές (monotés) |
| vocative | μονωτή (monotí) | μονωτές (monotés) |
Synonyms
- μόνωση f (mónosi, “insulation”)
Derived terms
- see: μόνωση f (mónosi, “insulation”)