μορφόω

Ancient Greek

Etymology

    From μορφή (morphḗ, “form, type”) +‎ -όω (-óō).

    Pronunciation

     

    Verb

    μορφόω • (morphóō)

    1. to shape, form

    Inflection

       Present: μορφῶ, μορφοῦμαι (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative μορφῶ μορφοῖς μορφοῖ μορφοῦτον μορφοῦτον μορφοῦμεν μορφοῦτε μορφοῦσῐ(ν)
    subjunctive μορφῶ μορφοῖς μορφοῖ μορφῶτον μορφῶτον μορφῶμεν μορφῶτε μορφῶσῐ(ν)
    optative μορφοίην,
    μορφοῖμῐ     		μορφοίης,
    μορφοῖς     		μορφοίη,
    μορφοῖ     		μορφοῖτον,
    μορφοίητον     		μορφοίτην,
    μορφοιήτην     		μορφοῖμεν,
    μορφοίημεν     		μορφοῖτε,
    μορφοίητε     		μορφοῖεν,
    μορφοίησᾰν
    imperative   μόρφου μορφούτω μορφοῦτον μορφούτων   μορφοῦτε μορφούντων
    middle/
    passive     		indicative μορφοῦμαι μορφοῖ μορφοῦται μορφοῦσθον μορφοῦσθον μορφούμεθᾰ μορφοῦσθε μορφοῦνται
    subjunctive μορφῶμαι μορφοῖ μορφῶται μορφῶσθον μορφῶσθον μορφώμεθᾰ μορφῶσθε μορφῶνται
    optative μορφοίμην μορφοῖο μορφοῖτο μορφοῖσθον μορφοίσθην μορφοίμεθᾰ μορφοῖσθε μορφοῖντο
    imperative   μορφοῦ μορφούσθω μορφοῦσθον μορφούσθων   μορφοῦσθε μορφούσθων
    active middle/passive
    infinitive μορφοῦν μορφοῦσθαι
    participle m μορφῶν μορφούμενος
    f μορφοῦσᾰ μορφουμένη
    n μορφοῦν μορφούμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἐμόρφουν, ἐμορφούμην (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐμόρφουν ἐμόρφους ἐμόρφου ἐμορφοῦτον ἐμορφούτην ἐμορφοῦμεν ἐμορφοῦτε ἐμόρφουν
    middle/
    passive     		indicative ἐμορφούμην ἐμορφοῦ ἐμορφοῦτο ἐμορφοῦσθον ἐμορφούσθην ἐμορφούμεθᾰ ἐμορφοῦσθε ἐμορφοῦντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: μορφώσω, μορφώσομαι, μορφωθήσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative μορφώσω μορφώσεις μορφώσει μορφώσετον μορφώσετον μορφώσομεν μορφώσετε μορφώσουσῐ(ν)
    optative μορφώσοιμῐ μορφώσοις μορφώσοι μορφώσοιτον μορφωσοίτην μορφώσοιμεν μορφώσοιτε μορφώσοιεν
    middle indicative μορφώσομαι μορφώσῃ,
    μορφώσει     		μορφώσεται μορφώσεσθον μορφώσεσθον μορφωσόμεθᾰ μορφώσεσθε μορφώσονται
    optative μορφωσοίμην μορφώσοιο μορφώσοιτο μορφώσοισθον μορφωσοίσθην μορφωσοίμεθᾰ μορφώσοισθε μορφώσοιντο
    passive indicative μορφωθήσομαι μορφωθήσῃ μορφωθήσεται μορφωθήσεσθον μορφωθήσεσθον μορφωθησόμεθᾰ μορφωθήσεσθε μορφωθήσονται
    optative μορφωθησοίμην μορφωθήσοιο μορφωθήσοιτο μορφωθήσοισθον μορφωθησοίσθην μορφωθησοίμεθᾰ μορφωθήσοισθε μορφωθήσοιντο
    active middle passive
    infinitive μορφώσειν μορφώσεσθαι μορφωθήσεσθαι
    participle m μορφώσων μορφωσόμενος μορφωθησόμενος
    f μορφώσουσᾰ μορφωσομένη μορφωθησομένη
    n μορφῶσον μορφωσόμενον μορφωθησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἐμόρφωσᾰ, ἐμορφωσᾰ́μην, ἐμορφώθην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐμόρφωσᾰ ἐμόρφωσᾰς ἐμόρφωσε(ν) ἐμορφώσᾰτον ἐμορφωσᾰ́την ἐμορφώσᾰμεν ἐμορφώσᾰτε ἐμόρφωσᾰν
    subjunctive μορφώσω μορφώσῃς μορφώσῃ μορφώσητον μορφώσητον μορφώσωμεν μορφώσητε μορφώσωσῐ(ν)
    optative μορφώσαιμῐ μορφώσειᾰς,
    μορφώσαις     		μορφώσειε(ν),
    μορφώσαι     		μορφώσαιτον μορφωσαίτην μορφώσαιμεν μορφώσαιτε μορφώσειᾰν,
    μορφώσαιεν
    imperative   μόρφωσον μορφωσᾰ́τω μορφώσᾰτον μορφωσᾰ́των   μορφώσᾰτε μορφωσᾰ́ντων
    middle indicative ἐμορφωσᾰ́μην ἐμορφώσω ἐμορφώσᾰτο ἐμορφώσᾰσθον ἐμορφωσᾰ́σθην ἐμορφωσᾰ́μεθᾰ ἐμορφώσᾰσθε ἐμορφώσᾰντο
    subjunctive μορφώσωμαι μορφώσῃ μορφώσηται μορφώσησθον μορφώσησθον μορφωσώμεθᾰ μορφώσησθε μορφώσωνται
    optative μορφωσαίμην μορφώσαιο μορφώσαιτο μορφώσαισθον μορφωσαίσθην μορφωσαίμεθᾰ μορφώσαισθε μορφώσαιντο
    imperative   μόρφωσαι μορφωσᾰ́σθω μορφώσᾰσθον μορφωσᾰ́σθων   μορφώσᾰσθε μορφωσᾰ́σθων
    passive indicative ἐμορφώθην ἐμορφώθης ἐμορφώθη ἐμορφώθητον ἐμορφωθήτην ἐμορφώθημεν ἐμορφώθητε ἐμορφώθησᾰν
    subjunctive μορφωθῶ μορφωθῇς μορφωθῇ μορφωθῆτον μορφωθῆτον μορφωθῶμεν μορφωθῆτε μορφωθῶσῐ(ν)
    optative μορφωθείην μορφωθείης μορφωθείη μορφωθεῖτον,
    μορφωθείητον     		μορφωθείτην,
    μορφωθειήτην     		μορφωθεῖμεν,
    μορφωθείημεν     		μορφωθεῖτε,
    μορφωθείητε     		μορφωθεῖεν,
    μορφωθείησᾰν
    imperative   μορφώθητῐ μορφωθήτω μορφώθητον μορφωθήτων   μορφώθητε μορφωθέντων
    active middle passive
    infinitive μορφῶσαι μορφώσᾰσθαι μορφωθῆναι
    participle m μορφώσᾱς μορφωσᾰ́μενος μορφωθείς
    f μορφώσᾱσᾰ μορφωσᾰμένη μορφωθεῖσᾰ
    n μορφῶσᾰν μορφωσᾰ́μενον μορφωθέν
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: μεμόρφωκᾰ, μεμόρφωμαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative μεμόρφωκᾰ μεμόρφωκᾰς μεμόρφωκε(ν) μεμορφώκᾰτον μεμορφώκᾰτον μεμορφώκᾰμεν μεμορφώκᾰτε μεμορφώκᾱσῐ(ν)
    subjunctive μεμορφώκω μεμορφώκῃς μεμορφώκῃ μεμορφώκητον μεμορφώκητον μεμορφώκωμεν μεμορφώκητε μεμορφώκωσῐ(ν)
    optative μεμορφώκοιμῐ,
    μεμορφωκοίην     		μεμορφώκοις,
    μεμορφωκοίης     		μεμορφώκοι,
    μεμορφωκοίη     		μεμορφώκοιτον μεμορφωκοίτην μεμορφώκοιμεν μεμορφώκοιτε μεμορφώκοιεν
    imperative   μεμόρφωκε μεμορφωκέτω μεμορφώκετον μεμορφωκέτων   μεμορφώκετε μεμορφωκόντων
    middle/
    passive     		indicative μεμόρφωμαι μεμόρφωσαι μεμόρφωται μεμόρφωσθον μεμόρφωσθον μεμορφώμεθᾰ μεμόρφωσθε μεμόρφωνται
    subjunctive μεμορφωμένος ὦ μεμορφωμένος ᾖς μεμορφωμένος ᾖ μεμορφωμένω ἦτον μεμορφωμένω ἦτον μεμορφωμένοι ὦμεν μεμορφωμένοι ἦτε μεμορφωμένοι ὦσῐ(ν)
    optative μεμορφωμένος εἴην μεμορφωμένος εἴης μεμορφωμένος εἴη μεμορφωμένω εἴητον/εἶτον μεμορφωμένω εἰήτην/εἴτην μεμορφωμένοι εἴημεν/εἶμεν μεμορφωμένοι εἴητε/εἶτε μεμορφωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
    imperative   μεμόρφωσο μεμορφώσθω μεμόρφωσθον μεμορφώσθων   μεμόρφωσθε μεμορφώσθων
    active middle/passive
    infinitive μεμορφωκέναι μεμορφῶσθαι
    participle m μεμορφωκώς μεμορφωμένος
    f μεμορφωκυῖᾰ μεμορφωμένη
    n μεμορφωκός μεμορφωμένον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: ἐμεμορφώκειν, ἐμεμορφώμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐμεμορφώκειν,
    ἐμεμορφώκη     		ἐμεμορφώκεις,
    ἐμεμορφώκης     		ἐμεμορφώκει(ν) ἐμεμορφώκετον ἐμεμορφωκέτην ἐμεμορφώκεμεν ἐμεμορφώκετε ἐμεμορφώκεσᾰν
    middle/
    passive     		indicative ἐμεμορφώμην ἐμεμόρφωσο ἐμεμόρφωτο ἐμεμόρφωσθον ἐμεμορφώσθην ἐμεμορφώμεθᾰ ἐμεμόρφωσθε ἐμεμόρφωντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

    Derived terms

    • ἀμορφόω (amorphóō)
    • ἀπομορφόομαι (apomorphóomai)
    • δῐᾰμορφόω (dĭămorphóō)
    • ἐκμορφόω (ekmorphóō)
    • εὐμορφόω (eumorphóō)
    • μεταμορφόω (metamorphóō)
    • σῠμμορφόομαι (sŭmmorphóomai)

    References

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.