μουρλός
Greek
Etymology
Uncertain. Possibly from Ancient Greek μωρολόγος (mōrológos, “silly talker”)
Pronunciation
- IPA(key): /muɾ.ˈlɔs/
Adjective
μουρλός • (mourlós) m (feminine μουρλή, neuter μουρλό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μουρλός (mourlós) | μουρλή (mourlí) | μουρλό (mourló) | μουρλοί (mourloí) | μουρλές (mourlés) | μουρλά (mourlá) | |
| genitive | μουρλού (mourloú) | μουρλής (mourlís) | μουρλού (mourloú) | μουρλών (mourlón) | μουρλών (mourlón) | μουρλών (mourlón) | |
| accusative | μουρλό (mourló) | μουρλή (mourlí) | μουρλό (mourló) | μουρλούς (mourloús) | μουρλές (mourlés) | μουρλά (mourlá) | |
| vocative | μουρλέ (mourlé) | μουρλή (mourlí) | μουρλό (mourló) | μουρλοί (mourloí) | μουρλές (mourlés) | μουρλά (mourlá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μουρλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μουρλός, etc.)
Related terms
- τρελός (trelós)
Noun
μουρλός • (mourlós) m (plural μουρλοί)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μουρλός (mourlós) | μουρλοί (mourloí) |
| genitive | μουρλού (mourloú) | μουρλών (mourlón) |
| accusative | μουρλό (mourló) | μουρλούς (mourloús) |
| vocative | μουρλέ (mourlé) | μουρλοί (mourloí) |
See also
- τρελός (trelós, “crazy person”)