νήσων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /nɛ̌ː.sɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈne̝.son/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈni.son/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈni.son/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈni.son/

Noun

νήσων • (nḗsōn)

genitive plural of νῆσος (nêsos)

Participle

νήσων • (nḗsōn)

future active participle of νέω (néō, “to spin; to pile up”)

Declension

First and third declension of νήσων; νήσουσᾰ; νῆσον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νήσων nḗsōn	νήσουσᾰ nḗsousă	νῆσον nêson	νήσοντε nḗsonte	νησούσᾱ nēsoúsā	νήσοντε nḗsonte	νήσοντες nḗsontes	νήσουσαι nḗsousai	νήσοντᾰ nḗsontă
Genitive	νήσοντος nḗsontos	νησούσης nēsoúsēs	νήσοντος nḗsontos	νησόντοιν nēsóntoin	νησούσαιν nēsoúsain	νησόντοιν nēsóntoin	νησόντων nēsóntōn	νησουσῶν nēsousôn	νησόντων nēsóntōn
Dative	νήσοντῐ nḗsontĭ	νησούσῃ nēsoúsēi	νήσοντῐ nḗsontĭ	νησόντοιν nēsóntoin	νησούσαιν nēsoúsain	νησόντοιν nēsóntoin	νήσουσῐ / νήσουσῐν nḗsousĭ(n)	νησούσαις nēsoúsais	νήσουσῐ / νήσουσῐν nḗsousĭ(n)
Accusative	νήσοντᾰ nḗsontă	νήσουσᾰν nḗsousăn	νῆσον nêson	νήσοντε nḗsonte	νησούσᾱ nēsoúsā	νήσοντε nḗsonte	νήσοντᾰς nḗsontăs	νησούσᾱς nēsoúsās	νήσοντᾰ nḗsontă
Vocative	νήσων nḗsōn	νήσουσᾰ nḗsousă	νῆσον nêson	νήσοντε nḗsonte	νησούσᾱ nēsoúsā	νήσοντε nḗsonte	νήσοντες nḗsontes	νήσουσαι nḗsousai	νήσοντᾰ nḗsontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	νησόντως nēsóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Noun

νήσων • (níson) f

genitive plural of νήσος (nísos)