ναρκωτικός

Ancient Greek

Etymology

From νάρκωσις (nárkōsis).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /nar.kɔː.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /nar.ko.tiˈkos/

Adjective

ναρκωτῐκός • (narkōtĭkós) m (feminine ναρκωτῐκή, neuter ναρκωτῐκόν); first/second declension

making stiff or numb, narcotic

Declension

First and second declension of ναρκωτῐκός; ναρκωτῐκή; ναρκωτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ναρκωτῐκός narkōtĭkós	ναρκωτῐκή narkōtĭkḗ	ναρκωτῐκόν narkōtĭkón	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtĭkā́	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκοί narkōtĭkoí	ναρκωτῐκαί narkōtĭkaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtĭkắ
Genitive	ναρκωτῐκοῦ narkōtĭkoû	ναρκωτῐκῆς narkōtĭkês	ναρκωτῐκοῦ narkōtĭkoû	ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtĭkaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn	ναρκωτῐκῶν narkōtĭkôn	ναρκωτῐκῶν narkōtĭkôn	ναρκωτῐκῶν narkōtĭkôn
Dative	ναρκωτῐκῷ narkōtĭkōî	ναρκωτῐκῇ narkōtĭkēî	ναρκωτῐκῷ narkōtĭkōî	ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn	ναρκωτῐκαῖν narkōtĭkaîn	ναρκωτῐκοῖν narkōtĭkoîn	ναρκωτῐκοῖς narkōtĭkoîs	ναρκωτῐκαῖς narkōtĭkaîs	ναρκωτῐκοῖς narkōtĭkoîs
Accusative	ναρκωτῐκόν narkōtĭkón	ναρκωτῐκήν narkōtĭkḗn	ναρκωτῐκόν narkōtĭkón	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtĭkā́	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκούς narkōtĭkoús	ναρκωτῐκᾱ́ς narkōtĭkā́s	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtĭkắ
Vocative	ναρκωτῐκέ narkōtĭké	ναρκωτῐκή narkōtĭkḗ	ναρκωτῐκόν narkōtĭkón	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκᾱ́ narkōtĭkā́	ναρκωτῐκώ narkōtĭkṓ	ναρκωτῐκοί narkōtĭkoí	ναρκωτῐκαί narkōtĭkaí	ναρκωτῐκᾰ́ narkōtĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ναρκωτῐκῶς narkōtĭkôs			ναρκωτῐκώτερος narkōtĭkṓteros			ναρκωτῐκώτᾰτος narkōtĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“ναρκωτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ναρκωτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ναρκωτικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
William Dwight Whitney, Benjamin E[li] Smith, editors (1911), “narcotic”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., →OCLC.

Greek

Etymology

From Ancient Greek ναρκῶ (narkô).

Pronunciation

IPA^(key): [naɾkɔtiˈkɔs]

Adjective

ναρκωτικός • (narkotikós) m (feminine ναρκωτική, neuter ναρκωτικό)

narcotic

Declension

Declension of ναρκωτικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ναρκωτικός (narkotikós)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)	ναρκωτικοί (narkotikoí)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)
genitive	ναρκωτικού (narkotikoú)	ναρκωτικής (narkotikís)	ναρκωτικού (narkotikoú)	ναρκωτικών (narkotikón)	ναρκωτικών (narkotikón)	ναρκωτικών (narkotikón)
accusative	ναρκωτικό (narkotikó)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)	ναρκωτικούς (narkotikoús)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)
vocative	ναρκωτικέ (narkotiké)	ναρκωτική (narkotikí)	ναρκωτικό (narkotikó)	ναρκωτικοί (narkotikoí)	ναρκωτικές (narkotikés)	ναρκωτικά (narkotiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ναρκωτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ναρκωτικός, etc.)