νεικείων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /neː.kěː.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /niˈki.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /niˈci.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /niˈci.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niˈci.on/

Participle

νεικείων • (neikeíōn) m (feminine νεικείουσᾰ, neuter νεικεῖον); first/third declension

present active participle of νεικείω (neikeíō)

Declension

First and third declension of νεικείων; νεικείουσᾰ; νεικεῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νεικείων neikeíōn	νεικείουσᾰ neikeíousă	νεικεῖον neikeîon	νεικείοντε neikeíonte	νεικειούσᾱ neikeioúsā	νεικείοντε neikeíonte	νεικείοντες neikeíontes	νεικείουσαι neikeíousai	νεικείοντᾰ neikeíontă
Genitive	νεικείοντος neikeíontos	νεικειούσης neikeioúsēs	νεικείοντος neikeíontos	νεικειόντοιν neikeióntoin	νεικειούσαιν neikeioúsain	νεικειόντοιν neikeióntoin	νεικειόντων neikeióntōn	νεικειουσῶν neikeiousôn	νεικειόντων neikeióntōn
Dative	νεικείοντῐ neikeíontĭ	νεικειούσῃ neikeioúsēi	νεικείοντῐ neikeíontĭ	νεικειόντοιν neikeióntoin	νεικειούσαιν neikeioúsain	νεικειόντοιν neikeióntoin	νεικείουσῐ / νεικείουσῐν neikeíousĭ(n)	νεικειούσαις neikeioúsais	νεικείουσῐ / νεικείουσῐν neikeíousĭ(n)
Accusative	νεικείοντᾰ neikeíontă	νεικείουσᾰν neikeíousăn	νεικεῖον neikeîon	νεικείοντε neikeíonte	νεικειούσᾱ neikeioúsā	νεικείοντε neikeíonte	νεικείοντᾰς neikeíontăs	νεικειούσᾱς neikeioúsās	νεικείοντᾰ neikeíontă
Vocative	νεικείων neikeíōn	νεικείουσᾰ neikeíousă	νεικεῖον neikeîon	νεικείοντε neikeíonte	νεικειούσᾱ neikeioúsā	νεικείοντε neikeíonte	νεικείοντες neikeíontes	νεικείουσαι neikeíousai	νεικείοντᾰ neikeíontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	νεικειόντως neikeióntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.