νοσοκομέω
Ancient Greek
Etymology
From νόσος (nósos, “sickness, disease”) + κομέω (koméō, “to take care of”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /no.so.ko.mé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /no.so.koˈme.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /no.so.koˈme.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /no.so.koˈme.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /no.so.koˈme.o/
Verb
νοσοκομέω • (nosokoméō)
- (transitive, healthcare) to tend the sick
- 3rd century CE, Diogenes Laertius, Lives and Opinions of Eminent Philosophers 4.54:
- Ἀπορίᾳ δὲ καὶ τῶν νοσοκομούντων δεινῶς διετίθετο, ἕως Ἀντίγονος αὐτῷ δύο θεράποντας ἀπέστειλε.
- Aporíāi dè kaì tôn nosokomoúntōn deinôs dietítheto, héōs Antígonos autōî dúo therápontas apésteile.
- (please add an English translation of this quotation)
- Ἀπορίᾳ δὲ καὶ τῶν νοσοκομούντων δεινῶς διετίθετο, ἕως Ἀντίγονος αὐτῷ δύο θεράποντας ἀπέστειλε.
Inflection
Present: νοσοκομέω, νοσοκομέομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσοκομέω | νοσοκομέεις | νοσοκομέει | νοσοκομέετον | νοσοκομέετον | νοσοκομέομεν | νοσοκομέετε | νοσοκομέουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | νοσοκομέω | νοσοκομέῃς | νοσοκομέῃ | νοσοκομέητον | νοσοκομέητον | νοσοκομέωμεν | νοσοκομέητε | νοσοκομέωσῐ(ν) | |||||
| optative | νοσοκομέοιμῐ | νοσοκομέοις | νοσοκομέοι | νοσοκομέοιτον | νοσοκομεοίτην | νοσοκομέοιμεν | νοσοκομέοιτε | νοσοκομέοιεν | |||||
| imperative | νοσοκόμεε | νοσοκομεέτω | νοσοκομέετον | νοσοκομεέτων | νοσοκομέετε | νοσοκομεόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | νοσοκομέομαι | νοσοκομέῃ / νοσοκομέει | νοσοκομέεται | νοσοκομέεσθον | νοσοκομέεσθον | νοσοκομεόμεθᾰ | νοσοκομέεσθε | νοσοκομέονται | ||||
| subjunctive | νοσοκομέωμαι | νοσοκομέῃ | νοσοκομέηται | νοσοκομέησθον | νοσοκομέησθον | νοσοκομεώμεθᾰ | νοσοκομέησθε | νοσοκομέωνται | |||||
| optative | νοσοκομεοίμην | νοσοκομέοιο | νοσοκομέοιτο | νοσοκομέοισθον | νοσοκομεοίσθην | νοσοκομεοίμεθᾰ | νοσοκομέοισθε | νοσοκομέοιντο | |||||
| imperative | νοσοκομέου | νοσοκομεέσθω | νοσοκομέεσθον | νοσοκομεέσθων | νοσοκομέεσθε | νοσοκομεέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | νοσοκομέειν | νοσοκομέεσθαι | |||||||||||
| participle | m | νοσοκομέων | νοσοκομεόμενος | ||||||||||
| f | νοσοκομέουσᾰ | νοσοκομεομένη | |||||||||||
| n | νοσοκομέον | νοσοκομεόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Present: νοσοκομῶ, νοσοκομοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσοκομῶ | νοσοκομεῖς | νοσοκομεῖ | νοσοκομεῖτον | νοσοκομεῖτον | νοσοκομοῦμεν | νοσοκομεῖτε | νοσοκομοῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | νοσοκομῶ | νοσοκομῇς | νοσοκομῇ | νοσοκομῆτον | νοσοκομῆτον | νοσοκομῶμεν | νοσοκομῆτε | νοσοκομῶσῐ(ν) | |||||
| optative | νοσοκομοίην / νοσοκομοῖμῐ | νοσοκομοίης / νοσοκομοῖς | νοσοκομοίη / νοσοκομοῖ | νοσοκομοῖτον / νοσοκομοίητον | νοσοκομοίτην / νοσοκομοιήτην | νοσοκομοῖμεν / νοσοκομοίημεν | νοσοκομοῖτε / νοσοκομοίητε | νοσοκομοῖεν / νοσοκομοίησᾰν | |||||
| imperative | νοσοκόμει | νοσοκομείτω | νοσοκομεῖτον | νοσοκομείτων | νοσοκομεῖτε | νοσοκομούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | νοσοκομοῦμαι | νοσοκομεῖ, νοσοκομῇ |
νοσοκομεῖται | νοσοκομεῖσθον | νοσοκομεῖσθον | νοσοκομούμεθᾰ | νοσοκομεῖσθε | νοσοκομοῦνται | ||||
| subjunctive | νοσοκομῶμαι | νοσοκομῇ | νοσοκομῆται | νοσοκομῆσθον | νοσοκομῆσθον | νοσοκομώμεθᾰ | νοσοκομῆσθε | νοσοκομῶνται | |||||
| optative | νοσοκομοίμην | νοσοκομοῖο | νοσοκομοῖτο | νοσοκομοῖσθον | νοσοκομοίσθην | νοσοκομοίμεθᾰ | νοσοκομοῖσθε | νοσοκομοῖντο | |||||
| imperative | νοσοκομοῦ | νοσοκομείσθω | νοσοκομεῖσθον | νοσοκομείσθων | νοσοκομεῖσθε | νοσοκομείσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | νοσοκομεῖν | νοσοκομεῖσθαι | |||||||||||
| participle | m | νοσοκομῶν | νοσοκομούμενος | ||||||||||
| f | νοσοκομοῦσᾰ | νοσοκομουμένη | |||||||||||
| n | νοσοκομοῦν | νοσοκομούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: νοσεκόμεον, νοσεκομεόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσεκόμεον | νοσεκόμεες | νοσεκόμεε(ν) | νοσεκομέετον | νοσεκομεέτην | νοσεκομέομεν | νοσεκομέετε | νοσεκόμεον | ||||
| middle/ passive |
indicative | νοσεκομεόμην | νοσεκομέου | νοσεκομέετο | νοσεκομέεσθον | νοσεκομεέσθην | νοσεκομεόμεθᾰ | νοσεκομέεσθε | νοσεκομέοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: νοσεκόμουν, νοσεκομούμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσεκόμουν | νοσεκόμεις | νοσεκόμει | νοσεκομεῖτον | νοσεκομείτην | νοσεκομοῦμεν | νοσεκομεῖτε | νοσεκόμουν | ||||
| middle/ passive |
indicative | νοσεκομούμην | νοσεκομοῦ | νοσεκομεῖτο | νοσεκομεῖσθον | νοσεκομείσθην | νοσεκομούμεθᾰ | νοσεκομεῖσθε | νοσεκομοῦντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: νοσοκομήσω, νοσοκομήσομαι, νοσοκομηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσοκομήσω | νοσοκομήσεις | νοσοκομήσει | νοσοκομήσετον | νοσοκομήσετον | νοσοκομήσομεν | νοσοκομήσετε | νοσοκομήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | νοσοκομήσοιμῐ | νοσοκομήσοις | νοσοκομήσοι | νοσοκομήσοιτον | νοσοκομησοίτην | νοσοκομήσοιμεν | νοσοκομήσοιτε | νοσοκομήσοιεν | |||||
| middle | indicative | νοσοκομήσομαι | νοσοκομήσῃ / νοσοκομήσει | νοσοκομήσεται | νοσοκομήσεσθον | νοσοκομήσεσθον | νοσοκομησόμεθᾰ | νοσοκομήσεσθε | νοσοκομήσονται | ||||
| optative | νοσοκομησοίμην | νοσοκομήσοιο | νοσοκομήσοιτο | νοσοκομήσοισθον | νοσοκομησοίσθην | νοσοκομησοίμεθᾰ | νοσοκομήσοισθε | νοσοκομήσοιντο | |||||
| passive | indicative | νοσοκομηθήσομαι | νοσοκομηθήσῃ | νοσοκομηθήσεται | νοσοκομηθήσεσθον | νοσοκομηθήσεσθον | νοσοκομηθησόμεθᾰ | νοσοκομηθήσεσθε | νοσοκομηθήσονται | ||||
| optative | νοσοκομηθησοίμην | νοσοκομηθήσοιο | νοσοκομηθήσοιτο | νοσοκομηθήσοισθον | νοσοκομηθησοίσθην | νοσοκομηθησοίμεθᾰ | νοσοκομηθήσοισθε | νοσοκομηθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | νοσοκομήσειν | νοσοκομήσεσθαι | νοσοκομηθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | νοσοκομήσων | νοσοκομησόμενος | νοσοκομηθησόμενος | |||||||||
| f | νοσοκομήσουσᾰ | νοσοκομησομένη | νοσοκομηθησομένη | ||||||||||
| n | νοσοκομῆσον | νοσοκομησόμενον | νοσοκομηθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: νοσεκόμησᾰ, νοσεκομησᾰ́μην, νοσεκομήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσεκόμησᾰ | νοσεκόμησᾰς | νοσεκόμησε(ν) | νοσεκομήσᾰτον | νοσεκομησᾰ́την | νοσεκομήσᾰμεν | νοσεκομήσᾰτε | νοσεκόμησᾰν | ||||
| subjunctive | νοσοκομήσω | νοσοκομήσῃς | νοσοκομήσῃ | νοσοκομήσητον | νοσοκομήσητον | νοσοκομήσωμεν | νοσοκομήσητε | νοσοκομήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | νοσοκομήσαιμῐ | νοσοκομήσειᾰς / νοσοκομήσαις | νοσοκομήσειε(ν) / νοσοκομήσαι | νοσοκομήσαιτον | νοσοκομησαίτην | νοσοκομήσαιμεν | νοσοκομήσαιτε | νοσοκομήσειᾰν / νοσοκομήσαιεν | |||||
| imperative | νοσοκόμησον | νοσοκομησᾰ́τω | νοσοκομήσᾰτον | νοσοκομησᾰ́των | νοσοκομήσᾰτε | νοσοκομησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | νοσεκομησᾰ́μην | νοσεκομήσω | νοσεκομήσᾰτο | νοσεκομήσᾰσθον | νοσεκομησᾰ́σθην | νοσεκομησᾰ́μεθᾰ | νοσεκομήσᾰσθε | νοσεκομήσᾰντο | ||||
| subjunctive | νοσοκομήσωμαι | νοσοκομήσῃ | νοσοκομήσηται | νοσοκομήσησθον | νοσοκομήσησθον | νοσοκομησώμεθᾰ | νοσοκομήσησθε | νοσοκομήσωνται | |||||
| optative | νοσοκομησαίμην | νοσοκομήσαιο | νοσοκομήσαιτο | νοσοκομήσαισθον | νοσοκομησαίσθην | νοσοκομησαίμεθᾰ | νοσοκομήσαισθε | νοσοκομήσαιντο | |||||
| imperative | νοσοκόμησαι | νοσοκομησᾰ́σθω | νοσοκομήσᾰσθον | νοσοκομησᾰ́σθων | νοσοκομήσᾰσθε | νοσοκομησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | νοσεκομήθην | νοσεκομήθης | νοσεκομήθη | νοσεκομήθητον | νοσεκομηθήτην | νοσεκομήθημεν | νοσεκομήθητε | νοσεκομήθησᾰν | ||||
| subjunctive | νοσοκομηθῶ | νοσοκομηθῇς | νοσοκομηθῇ | νοσοκομηθῆτον | νοσοκομηθῆτον | νοσοκομηθῶμεν | νοσοκομηθῆτε | νοσοκομηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | νοσοκομηθείην | νοσοκομηθείης | νοσοκομηθείη | νοσοκομηθεῖτον / νοσοκομηθείητον | νοσοκομηθείτην / νοσοκομηθειήτην | νοσοκομηθεῖμεν / νοσοκομηθείημεν | νοσοκομηθεῖτε / νοσοκομηθείητε | νοσοκομηθεῖεν / νοσοκομηθείησᾰν | |||||
| imperative | νοσοκομήθητῐ | νοσοκομηθήτω | νοσοκομήθητον | νοσοκομηθήτων | νοσοκομήθητε | νοσοκομηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | νοσοκομῆσαι | νοσοκομήσᾰσθαι | νοσοκομηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | νοσοκομήσᾱς | νοσοκομησᾰ́μενος | νοσοκομηθείς | |||||||||
| f | νοσοκομήσᾱσᾰ | νοσοκομησᾰμένη | νοσοκομηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | νοσοκομῆσᾰν | νοσοκομησᾰ́μενον | νοσοκομηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: νοσεκόμηκᾰ, νοσεκόμημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσεκόμηκᾰ | νοσεκόμηκᾰς | νοσεκόμηκε(ν) | νοσεκομήκᾰτον | νοσεκομήκᾰτον | νοσεκομήκᾰμεν | νοσεκομήκᾰτε | νοσεκομήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | νοσεκομήκω | νοσεκομήκῃς | νοσεκομήκῃ | νοσεκομήκητον | νοσεκομήκητον | νοσεκομήκωμεν | νοσεκομήκητε | νοσεκομήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | νοσεκομήκοιμῐ / νοσεκομηκοίην | νοσεκομήκοις / νοσεκομηκοίης | νοσεκομήκοι / νοσεκομηκοίη | νοσεκομήκοιτον | νοσεκομηκοίτην | νοσεκομήκοιμεν | νοσεκομήκοιτε | νοσεκομήκοιεν | |||||
| imperative | νοσεκόμηκε | νοσεκομηκέτω | νοσεκομήκετον | νοσεκομηκέτων | νοσεκομήκετε | νοσεκομηκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | νοσεκόμημαι | νοσεκόμησαι | νοσεκόμηται | νοσεκόμησθον | νοσεκόμησθον | νοσεκομήμεθᾰ | νοσεκόμησθε | νοσεκόμηνται | ||||
| subjunctive | νοσεκομημένος ὦ | νοσεκομημένος ᾖς | νοσεκομημένος ᾖ | νοσεκομημένω ἦτον | νοσεκομημένω ἦτον | νοσεκομημένοι ὦμεν | νοσεκομημένοι ἦτε | νοσεκομημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | νοσεκομημένος εἴην | νοσεκομημένος εἴης | νοσεκομημένος εἴη | νοσεκομημένω εἴητον / εἶτον | νοσεκομημένω εἰήτην / εἴτην | νοσεκομημένοι εἴημεν / εἶμεν | νοσεκομημένοι εἴητε / εἶτε | νοσεκομημένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | νοσεκόμησο | νοσεκομήσθω | νοσεκόμησθον | νοσεκομήσθων | νοσεκόμησθε | νοσεκομήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | νοσεκομηκέναι | νοσεκομῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | νοσεκομηκώς | νοσεκομημένος | ||||||||||
| f | νοσεκομηκυῖᾰ | νοσεκομημένη | |||||||||||
| n | νοσεκομηκός | νοσεκομημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: νοσεκομήκειν / νοσεκομήκη, νοσεκομήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | νοσεκομήκειν / νοσεκομήκη | νοσεκομήκεις / νοσεκομήκης | νοσεκομήκει(ν) | νοσεκομήκετον | νοσεκομηκέτην | νοσεκομήκεμεν | νοσεκομήκετε | νοσεκομήκεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | νοσεκομήμην | νοσεκόμησο | νοσεκόμητο | νοσεκόμησθον | νοσεκομήσθην | νοσεκομήμεθᾰ | νοσεκόμησθε | νοσεκόμηντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Derived terms
- νοσοκομεῖον (nosokomeîon)
- νοσοκομῐ́ᾱ (nosokomĭ́ā, noun)
- νοσοκόμος (nosokómos)
References
- “νοσοκομέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press