νυγείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ny.ɡěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nyˈɡis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /nyˈʝis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /nyˈʝis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /niˈʝis/

Participle

νῠγείς • (nŭgeís) m (feminine νῠγεῖσᾰ, neuter νῠγέν); first/third declension

aorist passive participle of νῠ́σσω (nŭ́ssō)

Declension

First and third declension of νῠγείς; νῠγεῖσᾰ; νῠγέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νῠγείς nŭgeís	νῠγεῖσᾰ nŭgeîsă	νῠγέν nŭgén	νῠγέντε nŭgénte	νῠγείσᾱ nŭgeísā	νῠγέντε nŭgénte	νῠγέντες nŭgéntes	νῠγεῖσαι nŭgeîsai	νῠγέντᾰ nŭgéntă
Genitive	νῠγέντος nŭgéntos	νῠγείσης nŭgeísēs	νῠγέντος nŭgéntos	νῠγέντοιν nŭgéntoin	νῠγείσαιν nŭgeísain	νῠγέντοιν nŭgéntoin	νῠγέντων nŭgéntōn	νῠγεισῶν nŭgeisôn	νῠγέντων nŭgéntōn
Dative	νῠγέντῐ nŭgéntĭ	νῠγείσῃ nŭgeísēi	νῠγέντῐ nŭgéntĭ	νῠγέντοιν nŭgéntoin	νῠγείσαιν nŭgeísain	νῠγέντοιν nŭgéntoin	νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nŭgeîsĭ(n)	νῠγείσαις nŭgeísais	νῠγεῖσῐ / νῠγεῖσῐν nŭgeîsĭ(n)
Accusative	νῠγέντᾰ nŭgéntă	νῠγεῖσᾰν nŭgeîsăn	νῠγέν nŭgén	νῠγέντε nŭgénte	νῠγείσᾱ nŭgeísā	νῠγέντε nŭgénte	νῠγέντᾰς nŭgéntăs	νῠγείσᾱς nŭgeísās	νῠγέντᾰ nŭgéntă
Vocative	νῠγείς nŭgeís	νῠγεῖσᾰ nŭgeîsă	νῠγέν nŭgén	νῠγέντε nŭgénte	νῠγείσᾱ nŭgeísā	νῠγέντε nŭgénte	νῠγέντες nŭgéntes	νῠγεῖσαι nŭgeîsai	νῠγέντᾰ nŭgéntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	νῠγέντως nŭgéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.