νύττω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /nýt.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈnyt.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈnyt.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈnyt.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈni.to/

Verb

νῠ́ττω • (nŭ́ttō)

Attic form of νύσσω (nússō)

Conjugation

Present: νῠ́ττω, νῠ́ττομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	νῠ́ττω	νῠ́ττεις	νῠ́ττει	νῠ́ττετον	νῠ́ττετον	νῠ́ττομεν	νῠ́ττετε	νῠ́ττουσῐ(ν)
	subjunctive	νῠ́ττω	νῠ́ττῃς	νῠ́ττῃ	νῠ́ττητον	νῠ́ττητον	νῠ́ττωμεν	νῠ́ττητε	νῠ́ττωσῐ(ν)
	optative	νῠ́ττοιμῐ	νῠ́ττοις	νῠ́ττοι	νῠ́ττοιτον	νῠττοίτην	νῠ́ττοιμεν	νῠ́ττοιτε	νῠ́ττοιεν
	imperative		νῠ́ττε	νῠττέτω	νῠ́ττετον	νῠττέτων		νῠ́ττετε	νῠττόντων
middle/ passive	indicative	νῠ́ττομαι	νῠ́ττῃ, νῠ́ττει	νῠ́ττεται	νῠ́ττεσθον	νῠ́ττεσθον	νῠττόμεθᾰ	νῠ́ττεσθε	νῠ́ττονται
	subjunctive	νῠ́ττωμαι	νῠ́ττῃ	νῠ́ττηται	νῠ́ττησθον	νῠ́ττησθον	νῠττώμεθᾰ	νῠ́ττησθε	νῠ́ττωνται
	optative	νῠττοίμην	νῠ́ττοιο	νῠ́ττοιτο	νῠ́ττοισθον	νῠττοίσθην	νῠττοίμεθᾰ	νῠ́ττοισθε	νῠ́ττοιντο
	imperative		νῠ́ττου	νῠττέσθω	νῠ́ττεσθον	νῠττέσθων		νῠ́ττεσθε	νῠττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		νῠ́ττειν				νῠ́ττεσθαι
participle	m	νῠ́ττων				νῠττόμενος
	f	νῠ́ττουσᾰ				νῠττομένη
	n	νῠ́ττον				νῠττόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔνῠττον, ἐνῠττόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔνῠττον	ἔνῠττες	ἔνῠττε(ν)	ἐνῠ́ττετον	ἐνῠττέτην	ἐνῠ́ττομεν	ἐνῠ́ττετε	ἔνῠττον
middle/ passive	indicative	ἐνῠττόμην	ἐνῠ́ττου	ἐνῠ́ττετο	ἐνῠ́ττεσθον	ἐνῠττέσθην	ἐνῠττόμεθᾰ	ἐνῠ́ττεσθε	ἐνῠ́ττοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

For other tenses, see νύσσω.