ξεσκάτωμα

• ξεσκάτισμα (xeskátisma)

ξεσκατώνω (xeskatóno, “to wipe the bottom”) +‎ -μα (-ma).

• IPA^(key): /kseˈskatoma/
• Hyphenation: ξε‧σκά‧τω‧μα

ξεσκάτωμα • (xeskátoma) n (plural ξεσκατώματα)

1. (colloquial, vulgar) wiping, cleaning (of the faeces from the bottom of a baby, an ill person or an infirm person)

   Το ξεσκάτωμα του μωρού είναι το πιο αηδιαστικό πράγμα για τους νέους γονείς.

   To xeskátoma tou moroú eínai to pio aïdiastikó prágma gia tous néous goneís.

   The cleaning of the baby's bottom is the most disgusting thing for new parents.

2. (colloquial, by extension) cleaning up, fixing (of someone else's problem or metaphorical mess)

   Το να τα κανείς όλα θάλασσα εύκολο ήταν· το ξεσκάτωμα μετά όμως, καθόλου.

   To na ta kaneís óla thálassa éfkolo ítan; to xeskátoma metá ómos, kathólou.

   Messing everything up was easy; fixing it up after, not at all.