ξυγγένεια

Ancient Greek

Pronunciation

 

Noun

ξυγγένειᾰ • (xungéneiă) f (genitive ξυγγενείᾱς); first declension

  1. Old Attic form of συγγένεια (sungéneia)

Declension

First declension of ἡ ξυγγένειᾰ; τῆς ξυγγενείᾱς (Old Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ ξυγγένειᾰ
hē xungéneiă 		τὼ ξυγγενείᾱ
tṑ xungeneíā 		αἱ ξυγγένειαι
hai xungéneiai
Genitive τῆς ξυγγενείᾱς
tês xungeneíās 		τοῖν ξυγγενείαιν
toîn xungeneíain 		τῶν ξυγγενειῶν
tôn xungeneiôn
Dative τῇ ξυγγενείᾳ
tēî xungeneíāi 		τοῖν ξυγγενείαιν
toîn xungeneíain 		τῆσῐ / τῆσῐν ξυγγενείᾱσῐ / ξυγγενείᾱσῐν
têsĭ(n) xungeneíāsĭ(n)
Accusative τὴν ξυγγένειᾰν
tḕn xungéneiăn 		τὼ ξυγγενείᾱ
tṑ xungeneíā 		τᾱ̀ς ξυγγενείᾱς
tā̀s xungeneíās
Vocative ξυγγένειᾰ
xungéneiă 		ξυγγενείᾱ
xungeneíā 		ξυγγένειαι
xungéneiai
Notes:
  • Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.