ξυγγράφω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξυγγρᾰ́φω • (xungrắphō)

  1. Old Attic form of συγγρᾰ́φω (sungrắphō)

Inflection

   Present: ξυγγρᾰ́φω, ξυγγρᾰ́φομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυγγρᾰ́φω ξυγγρᾰ́φεις ξυγγρᾰ́φει ξυγγρᾰ́φετον ξυγγρᾰ́φετον ξυγγρᾰ́φομεν ξυγγρᾰ́φετε ξυγγρᾰ́φουσῐ(ν)
subjunctive ξυγγρᾰ́φω ξυγγρᾰ́φῃς ξυγγρᾰ́φῃ ξυγγρᾰ́φητον ξυγγρᾰ́φητον ξυγγρᾰ́φωμεν ξυγγρᾰ́φητε ξυγγρᾰ́φωσῐ(ν)
optative ξυγγρᾰ́φοιμῐ ξυγγρᾰ́φοις ξυγγρᾰ́φοι ξυγγρᾰ́φοιτον ξυγγρᾰφοίτην ξυγγρᾰ́φοιμεν ξυγγρᾰ́φοιτε ξυγγρᾰ́φοιεν
imperative   ξύγγρᾰφε ξυγγρᾰφέτω ξυγγρᾰ́φετον ξυγγρᾰφέτων   ξυγγρᾰ́φετε ξυγγρᾰφόντων
middle/
passive 		indicative ξυγγρᾰ́φομαι ξυγγρᾰ́φῃ,
ξυγγρᾰ́φει 		ξυγγρᾰ́φεται ξυγγρᾰ́φεσθον ξυγγρᾰ́φεσθον ξυγγρᾰφόμεθᾰ ξυγγρᾰ́φεσθε ξυγγρᾰ́φονται
subjunctive ξυγγρᾰ́φωμαι ξυγγρᾰ́φῃ ξυγγρᾰ́φηται ξυγγρᾰ́φησθον ξυγγρᾰ́φησθον ξυγγρᾰφώμεθᾰ ξυγγρᾰ́φησθε ξυγγρᾰ́φωνται
optative ξυγγρᾰφοίμην ξυγγρᾰ́φοιο ξυγγρᾰ́φοιτο ξυγγρᾰ́φοισθον ξυγγρᾰφοίσθην ξυγγρᾰφοίμεθᾰ ξυγγρᾰ́φοισθε ξυγγρᾰ́φοιντο
imperative   ξυγγρᾰ́φου ξυγγρᾰφέσθω ξυγγρᾰ́φεσθον ξυγγρᾰφέσθων   ξυγγρᾰ́φεσθε ξυγγρᾰφέσθων
active middle/passive
infinitive ξυγγρᾰ́φειν ξυγγρᾰ́φεσθαι
participle m ξυγγρᾰ́φων ξυγγρᾰφόμενος
f ξυγγρᾰ́φουσᾰ ξυγγρᾰφομένη
n ξυγγρᾰ́φον ξυγγρᾰφόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνέγρᾰφον, ξῠνεγρᾰφόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνέγρᾰφον ξῠνέγρᾰφες ξῠνέγρᾰφε(ν) ξῠνεγρᾰ́φετον ξῠνεγρᾰφέτην ξῠνεγρᾰ́φομεν ξῠνεγρᾰ́φετε ξῠνέγρᾰφον
middle/
passive 		indicative ξῠνεγρᾰφόμην ξῠνεγρᾰ́φου ξῠνεγρᾰ́φετο ξῠνεγρᾰ́φεσθον ξῠνεγρᾰφέσθην ξῠνεγρᾰφόμεθᾰ ξῠνεγρᾰ́φεσθε ξῠνεγρᾰ́φοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξυγγρᾰ́ψω, ξυγγρᾰ́ψομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυγγρᾰ́ψω ξυγγρᾰ́ψεις ξυγγρᾰ́ψει ξυγγρᾰ́ψετον ξυγγρᾰ́ψετον ξυγγρᾰ́ψομεν ξυγγρᾰ́ψετε ξυγγρᾰ́ψουσῐ(ν)
optative ξυγγρᾰ́ψοιμῐ ξυγγρᾰ́ψοις ξυγγρᾰ́ψοι ξυγγρᾰ́ψοιτον ξυγγρᾰψοίτην ξυγγρᾰ́ψοιμεν ξυγγρᾰ́ψοιτε ξυγγρᾰ́ψοιεν
middle indicative ξυγγρᾰ́ψομαι ξυγγρᾰ́ψῃ,
ξυγγρᾰ́ψει 		ξυγγρᾰ́ψεται ξυγγρᾰ́ψεσθον ξυγγρᾰ́ψεσθον ξυγγρᾰψόμεθᾰ ξυγγρᾰ́ψεσθε ξυγγρᾰ́ψονται
optative ξυγγρᾰψοίμην ξυγγρᾰ́ψοιο ξυγγρᾰ́ψοιτο ξυγγρᾰ́ψοισθον ξυγγρᾰψοίσθην ξυγγρᾰψοίμεθᾰ ξυγγρᾰ́ψοισθε ξυγγρᾰ́ψοιντο
active middle
infinitive ξυγγρᾰ́ψειν ξυγγρᾰ́ψεσθαι
participle m ξυγγρᾰ́ψων ξυγγρᾰψόμενος
f ξυγγρᾰ́ψουσᾰ ξυγγρᾰψομένη
n ξυγγρᾰ́ψον ξυγγρᾰψόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνέγρᾰψᾰ, ξῠνεγρᾰψᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνέγρᾰψᾰ ξῠνέγρᾰψᾰς ξῠνέγρᾰψε(ν) ξῠνεγρᾰ́ψᾰτον ξῠνεγρᾰψᾰ́την ξῠνεγρᾰ́ψᾰμεν ξῠνεγρᾰ́ψᾰτε ξῠνέγρᾰψᾰν
subjunctive ξυγγρᾰ́ψω ξυγγρᾰ́ψῃς ξυγγρᾰ́ψῃ ξυγγρᾰ́ψητον ξυγγρᾰ́ψητον ξυγγρᾰ́ψωμεν ξυγγρᾰ́ψητε ξυγγρᾰ́ψωσῐ(ν)
optative ξυγγρᾰ́ψαιμῐ ξυγγρᾰ́ψειᾰς,
ξυγγρᾰ́ψαις 		ξυγγρᾰ́ψειε(ν),
ξυγγρᾰ́ψαι 		ξυγγρᾰ́ψαιτον ξυγγρᾰψαίτην ξυγγρᾰ́ψαιμεν ξυγγρᾰ́ψαιτε ξυγγρᾰ́ψειᾰν,
ξυγγρᾰ́ψαιεν
imperative   ξύγγρᾰψον ξυγγρᾰψᾰ́τω ξυγγρᾰ́ψᾰτον ξυγγρᾰψᾰ́των   ξυγγρᾰ́ψᾰτε ξυγγρᾰψᾰ́ντων
middle indicative ξῠνεγρᾰψᾰ́μην ξῠνεγρᾰ́ψω ξῠνεγρᾰ́ψᾰτο ξῠνεγρᾰ́ψᾰσθον ξῠνεγρᾰψᾰ́σθην ξῠνεγρᾰψᾰ́μεθᾰ ξῠνεγρᾰ́ψᾰσθε ξῠνεγρᾰ́ψᾰντο
subjunctive ξυγγρᾰ́ψωμαι ξυγγρᾰ́ψῃ ξυγγρᾰ́ψηται ξυγγρᾰ́ψησθον ξυγγρᾰ́ψησθον ξυγγρᾰψώμεθᾰ ξυγγρᾰ́ψησθε ξυγγρᾰ́ψωνται
optative ξυγγρᾰψαίμην ξυγγρᾰ́ψαιο ξυγγρᾰ́ψαιτο ξυγγρᾰ́ψαισθον ξυγγρᾰψαίσθην ξυγγρᾰψαίμεθᾰ ξυγγρᾰ́ψαισθε ξυγγρᾰ́ψαιντο
imperative   ξύγγρᾰψαι ξυγγρᾰψᾰ́σθω ξυγγρᾰ́ψᾰσθον ξυγγρᾰψᾰ́σθων   ξυγγρᾰ́ψᾰσθε ξυγγρᾰψᾰ́σθων
active middle
infinitive ξυγγρᾰ́ψαι ξυγγρᾰ́ψᾰσθαι
participle m ξυγγρᾰ́ψᾱς ξυγγρᾰψᾰ́μενος
f ξυγγρᾰ́ψᾱσᾰ ξυγγρᾰψᾰμένη
n ξυγγρᾰ́ψᾰν ξυγγρᾰψᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξυγγέγρᾰφᾰ, ξυγγέγρᾰμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυγγέγρᾰφᾰ ξυγγέγρᾰφᾰς ξυγγέγρᾰφε(ν) ξυγγεγρᾰ́φᾰτον ξυγγεγρᾰ́φᾰτον ξυγγεγρᾰ́φᾰμεν ξυγγεγρᾰ́φᾰτε ξυγγεγρᾰ́φᾱσῐ(ν)
subjunctive ξυγγεγρᾰ́φω ξυγγεγρᾰ́φῃς ξυγγεγρᾰ́φῃ ξυγγεγρᾰ́φητον ξυγγεγρᾰ́φητον ξυγγεγρᾰ́φωμεν ξυγγεγρᾰ́φητε ξυγγεγρᾰ́φωσῐ(ν)
optative ξυγγεγρᾰ́φοιμῐ,
ξυγγεγρᾰφοίην 		ξυγγεγρᾰ́φοις,
ξυγγεγρᾰφοίης 		ξυγγεγρᾰ́φοι,
ξυγγεγρᾰφοίη 		ξυγγεγρᾰ́φοιτον ξυγγεγρᾰφοίτην ξυγγεγρᾰ́φοιμεν ξυγγεγρᾰ́φοιτε ξυγγεγρᾰ́φοιεν
imperative   ξυγγέγρᾰφε ξυγγεγρᾰφέτω ξυγγεγρᾰ́φετον ξυγγεγρᾰφέτων   ξυγγεγρᾰ́φετε ξυγγεγρᾰφόντων
middle/
passive 		indicative ξυγγέγρᾰμμαι ξυγγέγρᾰψαι ξυγγέγρᾰπται ξυγγέγρᾰφθον ξυγγέγρᾰφθον ξυγγεγρᾰ́μμεθᾰ ξυγγέγρᾰφθε ξυγγεγρᾰ́φᾰται
subjunctive ξυγγεγρᾰμμένος ὦ ξυγγεγρᾰμμένος ᾖς ξυγγεγρᾰμμένος ᾖ ξυγγεγρᾰμμένω ἦτον ξυγγεγρᾰμμένω ἦτον ξυγγεγρᾰμμένοι ὦμεν ξυγγεγρᾰμμένοι ἦτε ξυγγεγρᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
optative ξυγγεγρᾰμμένος εἴην ξυγγεγρᾰμμένος εἴης ξυγγεγρᾰμμένος εἴη ξυγγεγρᾰμμένω εἴητον/εἶτον ξυγγεγρᾰμμένω εἰήτην/εἴτην ξυγγεγρᾰμμένοι εἴημεν/εἶμεν ξυγγεγρᾰμμένοι εἴητε/εἶτε ξυγγεγρᾰμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ξυγγέγρᾰψο ξυγγεγρᾰ́φθω ξυγγέγρᾰφθον ξυγγεγρᾰ́φθων   ξυγγέγρᾰφθε ξυγγεγρᾰ́φθων
active middle/passive
infinitive ξυγγεγρᾰφέναι ξυγγεγρᾰ́φθαι
participle m ξυγγεγρᾰφώς ξυγγεγρᾰμμένος
f ξυγγεγρᾰφυῖᾰ ξυγγεγρᾰμμένη
n ξυγγεγρᾰφός ξυγγεγρᾰμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.