ξυμμαχέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξυμμᾰχέω • (xummăkhéō)

  1. Old Attic form of συμμαχέω (summakhéō, “to be an ally, to be in alliance”)

Inflection

   Present: ξυμμᾰχέω, ξυμμᾰχέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυμμᾰχέω ξυμμᾰχέεις ξυμμᾰχέει ξυμμᾰχέετον ξυμμᾰχέετον ξυμμᾰχέομεν ξυμμᾰχέετε ξυμμᾰχέουσῐ(ν)
subjunctive ξυμμᾰχέω ξυμμᾰχέῃς ξυμμᾰχέῃ ξυμμᾰχέητον ξυμμᾰχέητον ξυμμᾰχέωμεν ξυμμᾰχέητε ξυμμᾰχέωσῐ(ν)
optative ξυμμᾰχέοιμῐ ξυμμᾰχέοις ξυμμᾰχέοι ξυμμᾰχέοιτον ξυμμᾰχεοίτην ξυμμᾰχέοιμεν ξυμμᾰχέοιτε ξυμμᾰχέοιεν
imperative   ξυμμᾰ́χεε ξυμμᾰχεέτω ξυμμᾰχέετον ξυμμᾰχεέτων   ξυμμᾰχέετε ξυμμᾰχεόντων
middle/
passive 		indicative ξυμμᾰχέομαι ξυμμᾰχέῃ,
ξυμμᾰχέει 		ξυμμᾰχέεται ξυμμᾰχέεσθον ξυμμᾰχέεσθον ξυμμᾰχεόμεθᾰ ξυμμᾰχέεσθε ξυμμᾰχέονται
subjunctive ξυμμᾰχέωμαι ξυμμᾰχέῃ ξυμμᾰχέηται ξυμμᾰχέησθον ξυμμᾰχέησθον ξυμμᾰχεώμεθᾰ ξυμμᾰχέησθε ξυμμᾰχέωνται
optative ξυμμᾰχεοίμην ξυμμᾰχέοιο ξυμμᾰχέοιτο ξυμμᾰχέοισθον ξυμμᾰχεοίσθην ξυμμᾰχεοίμεθᾰ ξυμμᾰχέοισθε ξυμμᾰχέοιντο
imperative   ξυμμᾰχέου ξυμμᾰχεέσθω ξυμμᾰχέεσθον ξυμμᾰχεέσθων   ξυμμᾰχέεσθε ξυμμᾰχεέσθων
active middle/passive
infinitive ξυμμᾰχέειν ξυμμᾰχέεσθαι
participle m ξυμμᾰχέων ξυμμᾰχεόμενος
f ξυμμᾰχέουσᾰ ξυμμᾰχεομένη
n ξυμμᾰχέον ξυμμᾰχεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ξυμμᾰχῶ, ξυμμᾰχοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυμμᾰχῶ ξυμμᾰχεῖς ξυμμᾰχεῖ ξυμμᾰχεῖτον ξυμμᾰχεῖτον ξυμμᾰχοῦμεν ξυμμᾰχεῖτε ξυμμᾰχοῦσῐ(ν)
subjunctive ξυμμᾰχῶ ξυμμᾰχῇς ξυμμᾰχῇ ξυμμᾰχῆτον ξυμμᾰχῆτον ξυμμᾰχῶμεν ξυμμᾰχῆτε ξυμμᾰχῶσῐ(ν)
optative ξυμμᾰχοίην,
ξυμμᾰχοῖμῐ 		ξυμμᾰχοίης,
ξυμμᾰχοῖς 		ξυμμᾰχοίη,
ξυμμᾰχοῖ 		ξυμμᾰχοῖτον,
ξυμμᾰχοίητον 		ξυμμᾰχοίτην,
ξυμμᾰχοιήτην 		ξυμμᾰχοῖμεν,
ξυμμᾰχοίημεν 		ξυμμᾰχοῖτε,
ξυμμᾰχοίητε 		ξυμμᾰχοῖεν,
ξυμμᾰχοίησᾰν
imperative   ξυμμᾰ́χει ξυμμᾰχείτω ξυμμᾰχεῖτον ξυμμᾰχείτων   ξυμμᾰχεῖτε ξυμμᾰχούντων
middle/
passive 		indicative ξυμμᾰχοῦμαι ξυμμᾰχεῖ,
ξυμμᾰχῇ 		ξυμμᾰχεῖται ξυμμᾰχεῖσθον ξυμμᾰχεῖσθον ξυμμᾰχούμεθᾰ ξυμμᾰχεῖσθε ξυμμᾰχοῦνται
subjunctive ξυμμᾰχῶμαι ξυμμᾰχῇ ξυμμᾰχῆται ξυμμᾰχῆσθον ξυμμᾰχῆσθον ξυμμᾰχώμεθᾰ ξυμμᾰχῆσθε ξυμμᾰχῶνται
optative ξυμμᾰχοίμην ξυμμᾰχοῖο ξυμμᾰχοῖτο ξυμμᾰχοῖσθον ξυμμᾰχοίσθην ξυμμᾰχοίμεθᾰ ξυμμᾰχοῖσθε ξυμμᾰχοῖντο
imperative   ξυμμᾰχοῦ ξυμμᾰχείσθω ξυμμᾰχεῖσθον ξυμμᾰχείσθων   ξυμμᾰχεῖσθε ξυμμᾰχείσθων
active middle/passive
infinitive ξυμμᾰχεῖν ξυμμᾰχεῖσθαι
participle m ξυμμᾰχῶν ξυμμᾰχούμενος
f ξυμμᾰχοῦσᾰ ξυμμᾰχουμένη
n ξυμμᾰχοῦν ξυμμᾰχούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνεμᾰ́χεον, ξῠνεμᾰχεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνεμᾰ́χεον ξῠνεμᾰ́χεες ξῠνεμᾰ́χεε(ν) ξῠνεμᾰχέετον ξῠνεμᾰχεέτην ξῠνεμᾰχέομεν ξῠνεμᾰχέετε ξῠνεμᾰ́χεον
middle/
passive 		indicative ξῠνεμᾰχεόμην ξῠνεμᾰχέου ξῠνεμᾰχέετο ξῠνεμᾰχέεσθον ξῠνεμᾰχεέσθην ξῠνεμᾰχεόμεθᾰ ξῠνεμᾰχέεσθε ξῠνεμᾰχέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνεμᾰ́χουν, ξῠνεμᾰχούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνεμᾰ́χουν ξῠνεμᾰ́χεις ξῠνεμᾰ́χει ξῠνεμᾰχεῖτον ξῠνεμᾰχείτην ξῠνεμᾰχοῦμεν ξῠνεμᾰχεῖτε ξῠνεμᾰ́χουν
middle/
passive 		indicative ξῠνεμᾰχούμην ξῠνεμᾰχοῦ ξῠνεμᾰχεῖτο ξῠνεμᾰχεῖσθον ξῠνεμᾰχείσθην ξῠνεμᾰχούμεθᾰ ξῠνεμᾰχεῖσθε ξῠνεμᾰχοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνεμᾰ́χησᾰ, ξῠνεμᾰχησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνεμᾰ́χησᾰ ξῠνεμᾰ́χησᾰς ξῠνεμᾰ́χησε(ν) ξῠνεμᾰχήσᾰτον ξῠνεμᾰχησᾰ́την ξῠνεμᾰχήσᾰμεν ξῠνεμᾰχήσᾰτε ξῠνεμᾰ́χησᾰν
subjunctive ξυμμᾰχήσω ξυμμᾰχήσῃς ξυμμᾰχήσῃ ξυμμᾰχήσητον ξυμμᾰχήσητον ξυμμᾰχήσωμεν ξυμμᾰχήσητε ξυμμᾰχήσωσῐ(ν)
optative ξυμμᾰχήσαιμῐ ξυμμᾰχήσειᾰς,
ξυμμᾰχήσαις 		ξυμμᾰχήσειε(ν),
ξυμμᾰχήσαι 		ξυμμᾰχήσαιτον ξυμμᾰχησαίτην ξυμμᾰχήσαιμεν ξυμμᾰχήσαιτε ξυμμᾰχήσειᾰν,
ξυμμᾰχήσαιεν
imperative   ξυμμᾰ́χησον ξυμμᾰχησᾰ́τω ξυμμᾰχήσᾰτον ξυμμᾰχησᾰ́των   ξυμμᾰχήσᾰτε ξυμμᾰχησᾰ́ντων
middle indicative ξῠνεμᾰχησᾰ́μην ξῠνεμᾰχήσω ξῠνεμᾰχήσᾰτο ξῠνεμᾰχήσᾰσθον ξῠνεμᾰχησᾰ́σθην ξῠνεμᾰχησᾰ́μεθᾰ ξῠνεμᾰχήσᾰσθε ξῠνεμᾰχήσᾰντο
subjunctive ξυμμᾰχήσωμαι ξυμμᾰχήσῃ ξυμμᾰχήσηται ξυμμᾰχήσησθον ξυμμᾰχήσησθον ξυμμᾰχησώμεθᾰ ξυμμᾰχήσησθε ξυμμᾰχήσωνται
optative ξυμμᾰχησαίμην ξυμμᾰχήσαιο ξυμμᾰχήσαιτο ξυμμᾰχήσαισθον ξυμμᾰχησαίσθην ξυμμᾰχησαίμεθᾰ ξυμμᾰχήσαισθε ξυμμᾰχήσαιντο
imperative   ξυμμᾰ́χησαι ξυμμᾰχησᾰ́σθω ξυμμᾰχήσᾰσθον ξυμμᾰχησᾰ́σθων   ξυμμᾰχήσᾰσθε ξυμμᾰχησᾰ́σθων
active middle
infinitive ξυμμᾰχῆσαι ξυμμᾰχήσᾰσθαι
participle m ξυμμᾰχήσᾱς ξυμμᾰχησᾰ́μενος
f ξυμμᾰχήσᾱσᾰ ξυμμᾰχησᾰμένη
n ξυμμᾰχῆσᾰν ξυμμᾰχησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξυμμεμᾰ́χηκᾰ, ξυμμεμᾰ́χημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξυμμεμᾰ́χηκᾰ ξυμμεμᾰ́χηκᾰς ξυμμεμᾰ́χηκε(ν) ξυμμεμᾰχήκᾰτον ξυμμεμᾰχήκᾰτον ξυμμεμᾰχήκᾰμεν ξυμμεμᾰχήκᾰτε ξυμμεμᾰχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ξυμμεμᾰχήκω ξυμμεμᾰχήκῃς ξυμμεμᾰχήκῃ ξυμμεμᾰχήκητον ξυμμεμᾰχήκητον ξυμμεμᾰχήκωμεν ξυμμεμᾰχήκητε ξυμμεμᾰχήκωσῐ(ν)
optative ξυμμεμᾰχήκοιμῐ,
ξυμμεμᾰχηκοίην 		ξυμμεμᾰχήκοις,
ξυμμεμᾰχηκοίης 		ξυμμεμᾰχήκοι,
ξυμμεμᾰχηκοίη 		ξυμμεμᾰχήκοιτον ξυμμεμᾰχηκοίτην ξυμμεμᾰχήκοιμεν ξυμμεμᾰχήκοιτε ξυμμεμᾰχήκοιεν
imperative   ξυμμεμᾰ́χηκε ξυμμεμᾰχηκέτω ξυμμεμᾰχήκετον ξυμμεμᾰχηκέτων   ξυμμεμᾰχήκετε ξυμμεμᾰχηκόντων
middle/
passive 		indicative ξυμμεμᾰ́χημαι ξυμμεμᾰ́χησαι ξυμμεμᾰ́χηται ξυμμεμᾰ́χησθον ξυμμεμᾰ́χησθον ξυμμεμᾰχήμεθᾰ ξυμμεμᾰ́χησθε ξυμμεμᾰ́χηνται
subjunctive ξυμμεμᾰχημένος ὦ ξυμμεμᾰχημένος ᾖς ξυμμεμᾰχημένος ᾖ ξυμμεμᾰχημένω ἦτον ξυμμεμᾰχημένω ἦτον ξυμμεμᾰχημένοι ὦμεν ξυμμεμᾰχημένοι ἦτε ξυμμεμᾰχημένοι ὦσῐ(ν)
optative ξυμμεμᾰχημένος εἴην ξυμμεμᾰχημένος εἴης ξυμμεμᾰχημένος εἴη ξυμμεμᾰχημένω εἴητον/εἶτον ξυμμεμᾰχημένω εἰήτην/εἴτην ξυμμεμᾰχημένοι εἴημεν/εἶμεν ξυμμεμᾰχημένοι εἴητε/εἶτε ξυμμεμᾰχημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ξυμμεμᾰ́χησο ξυμμεμᾰχήσθω ξυμμεμᾰ́χησθον ξυμμεμᾰχήσθων   ξυμμεμᾰ́χησθε ξυμμεμᾰχήσθων
active middle/passive
infinitive ξυμμεμᾰχηκέναι ξυμμεμᾰχῆσθαι
participle m ξυμμεμᾰχηκώς ξυμμεμᾰχημένος
f ξυμμεμᾰχηκυῖᾰ ξυμμεμᾰχημένη
n ξυμμεμᾰχηκός ξυμμεμᾰχημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.