ξυναδικέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξῠνᾰδῐκέω • (xŭnădĭkéō)

  1. Old Attic form of συναδικέω (sunadikéō, “to join in wrong or injury”)

Inflection

   Present: ξῠνᾰδῐκέω, ξῠνᾰδῐκέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνᾰδῐκέω ξῠνᾰδῐκέεις ξῠνᾰδῐκέει ξῠνᾰδῐκέετον ξῠνᾰδῐκέετον ξῠνᾰδῐκέομεν ξῠνᾰδῐκέετε ξῠνᾰδῐκέουσῐ(ν)
subjunctive ξῠνᾰδῐκέω ξῠνᾰδῐκέῃς ξῠνᾰδῐκέῃ ξῠνᾰδῐκέητον ξῠνᾰδῐκέητον ξῠνᾰδῐκέωμεν ξῠνᾰδῐκέητε ξῠνᾰδῐκέωσῐ(ν)
optative ξῠνᾰδῐκέοιμῐ ξῠνᾰδῐκέοις ξῠνᾰδῐκέοι ξῠνᾰδῐκέοιτον ξῠνᾰδῐκεοίτην ξῠνᾰδῐκέοιμεν ξῠνᾰδῐκέοιτε ξῠνᾰδῐκέοιεν
imperative   ξῠνᾰδῐ́κεε ξῠνᾰδῐκεέτω ξῠνᾰδῐκέετον ξῠνᾰδῐκεέτων   ξῠνᾰδῐκέετε ξῠνᾰδῐκεόντων
middle/
passive 		indicative ξῠνᾰδῐκέομαι ξῠνᾰδῐκέῃ / ξῠνᾰδῐκέει ξῠνᾰδῐκέεται ξῠνᾰδῐκέεσθον ξῠνᾰδῐκέεσθον ξῠνᾰδῐκεόμεθᾰ ξῠνᾰδῐκέεσθε ξῠνᾰδῐκέονται
subjunctive ξῠνᾰδῐκέωμαι ξῠνᾰδῐκέῃ ξῠνᾰδῐκέηται ξῠνᾰδῐκέησθον ξῠνᾰδῐκέησθον ξῠνᾰδῐκεώμεθᾰ ξῠνᾰδῐκέησθε ξῠνᾰδῐκέωνται
optative ξῠνᾰδῐκεοίμην ξῠνᾰδῐκέοιο ξῠνᾰδῐκέοιτο ξῠνᾰδῐκέοισθον ξῠνᾰδῐκεοίσθην ξῠνᾰδῐκεοίμεθᾰ ξῠνᾰδῐκέοισθε ξῠνᾰδῐκέοιντο
imperative   ξῠνᾰδῐκέου ξῠνᾰδῐκεέσθω ξῠνᾰδῐκέεσθον ξῠνᾰδῐκεέσθων   ξῠνᾰδῐκέεσθε ξῠνᾰδῐκεέσθων
active middle/passive
infinitive ξῠνᾰδῐκέειν ξῠνᾰδῐκέεσθαι
participle m ξῠνᾰδῐκέων ξῠνᾰδῐκεόμενος
f ξῠνᾰδῐκέουσᾰ ξῠνᾰδῐκεομένη
n ξῠνᾰδῐκέον ξῠνᾰδῐκεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ξῠνᾰδῐκῶ, ξῠνᾰδῐκοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνᾰδῐκῶ ξῠνᾰδῐκεῖς ξῠνᾰδῐκεῖ ξῠνᾰδῐκεῖτον ξῠνᾰδῐκεῖτον ξῠνᾰδῐκοῦμεν ξῠνᾰδῐκεῖτε ξῠνᾰδῐκοῦσῐ(ν)
subjunctive ξῠνᾰδῐκῶ ξῠνᾰδῐκῇς ξῠνᾰδῐκῇ ξῠνᾰδῐκῆτον ξῠνᾰδῐκῆτον ξῠνᾰδῐκῶμεν ξῠνᾰδῐκῆτε ξῠνᾰδῐκῶσῐ(ν)
optative ξῠνᾰδῐκοίην / ξῠνᾰδῐκοῖμῐ ξῠνᾰδῐκοίης / ξῠνᾰδῐκοῖς ξῠνᾰδῐκοίη / ξῠνᾰδῐκοῖ ξῠνᾰδῐκοῖτον / ξῠνᾰδῐκοίητον ξῠνᾰδῐκοίτην / ξῠνᾰδῐκοιήτην ξῠνᾰδῐκοῖμεν / ξῠνᾰδῐκοίημεν ξῠνᾰδῐκοῖτε / ξῠνᾰδῐκοίητε ξῠνᾰδῐκοῖεν / ξῠνᾰδῐκοίησᾰν
imperative   ξῠνᾰδῐ́κει ξῠνᾰδῐκείτω ξῠνᾰδῐκεῖτον ξῠνᾰδῐκείτων   ξῠνᾰδῐκεῖτε ξῠνᾰδῐκούντων
middle/
passive 		indicative ξῠνᾰδῐκοῦμαι ξῠνᾰδῐκεῖ,
ξῠνᾰδῐκῇ 		ξῠνᾰδῐκεῖται ξῠνᾰδῐκεῖσθον ξῠνᾰδῐκεῖσθον ξῠνᾰδῐκούμεθᾰ ξῠνᾰδῐκεῖσθε ξῠνᾰδῐκοῦνται
subjunctive ξῠνᾰδῐκῶμαι ξῠνᾰδῐκῇ ξῠνᾰδῐκῆται ξῠνᾰδῐκῆσθον ξῠνᾰδῐκῆσθον ξῠνᾰδῐκώμεθᾰ ξῠνᾰδῐκῆσθε ξῠνᾰδῐκῶνται
optative ξῠνᾰδῐκοίμην ξῠνᾰδῐκοῖο ξῠνᾰδῐκοῖτο ξῠνᾰδῐκοῖσθον ξῠνᾰδῐκοίσθην ξῠνᾰδῐκοίμεθᾰ ξῠνᾰδῐκοῖσθε ξῠνᾰδῐκοῖντο
imperative   ξῠνᾰδῐκοῦ ξῠνᾰδῐκείσθω ξῠνᾰδῐκεῖσθον ξῠνᾰδῐκείσθων   ξῠνᾰδῐκεῖσθε ξῠνᾰδῐκείσθων
active middle/passive
infinitive ξῠνᾰδῐκεῖν ξῠνᾰδῐκεῖσθαι
participle m ξῠνᾰδῐκῶν ξῠνᾰδῐκούμενος
f ξῠνᾰδῐκοῦσᾰ ξῠνᾰδῐκουμένη
n ξῠνᾰδῐκοῦν ξῠνᾰδῐκούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνηδῐ́κεον, ξῠνηδῐκεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνηδῐ́κεον ξῠνηδῐ́κεες ξῠνηδῐ́κεε(ν) ξῠνηδῐκέετον ξῠνηδῐκεέτην ξῠνηδῐκέομεν ξῠνηδῐκέετε ξῠνηδῐ́κεον
middle/
passive 		indicative ξῠνηδῐκεόμην ξῠνηδῐκέου ξῠνηδῐκέετο ξῠνηδῐκέεσθον ξῠνηδῐκεέσθην ξῠνηδῐκεόμεθᾰ ξῠνηδῐκέεσθε ξῠνηδῐκέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνηδῐ́κουν, ξῠνηδῐκούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνηδῐ́κουν ξῠνηδῐ́κεις ξῠνηδῐ́κει ξῠνηδῐκεῖτον ξῠνηδῐκείτην ξῠνηδῐκοῦμεν ξῠνηδῐκεῖτε ξῠνηδῐ́κουν
middle/
passive 		indicative ξῠνηδῐκούμην ξῠνηδῐκοῦ ξῠνηδῐκεῖτο ξῠνηδῐκεῖσθον ξῠνηδῐκείσθην ξῠνηδῐκούμεθᾰ ξῠνηδῐκεῖσθε ξῠνηδῐκοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξῠνᾰδιῐήσω, ξῠνᾰδιῐήσομαι, ξῠνᾰδῐκηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνᾰδιῐήσω ξῠνᾰδιῐήσεις ξῠνᾰδιῐήσει ξῠνᾰδιῐήσετον ξῠνᾰδιῐήσετον ξῠνᾰδιῐήσομεν ξῠνᾰδιῐήσετε ξῠνᾰδιῐήσουσῐ(ν)
optative ξῠνᾰδιῐήσοιμῐ ξῠνᾰδιῐήσοις ξῠνᾰδιῐήσοι ξῠνᾰδιῐήσοιτον ξῠνᾰδιῐησοίτην ξῠνᾰδιῐήσοιμεν ξῠνᾰδιῐήσοιτε ξῠνᾰδιῐήσοιεν
middle indicative ξῠνᾰδιῐήσομαι ξῠνᾰδιῐήσῃ / ξῠνᾰδιῐήσει ξῠνᾰδιῐήσεται ξῠνᾰδιῐήσεσθον ξῠνᾰδιῐήσεσθον ξῠνᾰδιῐησόμεθᾰ ξῠνᾰδιῐήσεσθε ξῠνᾰδιῐήσονται
optative ξῠνᾰδιῐησοίμην ξῠνᾰδιῐήσοιο ξῠνᾰδιῐήσοιτο ξῠνᾰδιῐήσοισθον ξῠνᾰδιῐησοίσθην ξῠνᾰδιῐησοίμεθᾰ ξῠνᾰδιῐήσοισθε ξῠνᾰδιῐήσοιντο
passive indicative ξῠνᾰδῐκηθήσομαι ξῠνᾰδῐκηθήσῃ ξῠνᾰδῐκηθήσεται ξῠνᾰδῐκηθήσεσθον ξῠνᾰδῐκηθήσεσθον ξῠνᾰδῐκηθησόμεθᾰ ξῠνᾰδῐκηθήσεσθε ξῠνᾰδῐκηθήσονται
optative ξῠνᾰδῐκηθησοίμην ξῠνᾰδῐκηθήσοιο ξῠνᾰδῐκηθήσοιτο ξῠνᾰδῐκηθήσοισθον ξῠνᾰδῐκηθησοίσθην ξῠνᾰδῐκηθησοίμεθᾰ ξῠνᾰδῐκηθήσοισθε ξῠνᾰδῐκηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ξῠνᾰδιῐήσειν ξῠνᾰδιῐήσεσθαι ξῠνᾰδῐκηθήσεσθαι
participle m ξῠνᾰδιῐήσων ξῠνᾰδιῐησόμενος ξῠνᾰδῐκηθησόμενος
f ξῠνᾰδιῐήσουσᾰ ξῠνᾰδιῐησομένη ξῠνᾰδῐκηθησομένη
n ξῠνᾰδιῐῆσον ξῠνᾰδιῐησόμενον ξῠνᾰδῐκηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνηδῐ́κησᾰ, ξῠνηδῐκησᾰ́μην, ξῠνηδῐκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνηδῐ́κησᾰ ξῠνηδῐ́κησᾰς ξῠνηδῐ́κησε(ν) ξῠνηδῐκήσᾰτον ξῠνηδῐκησᾰ́την ξῠνηδῐκήσᾰμεν ξῠνηδῐκήσᾰτε ξῠνηδῐ́κησᾰν
subjunctive ξῠνᾰδῐκήσω ξῠνᾰδῐκήσῃς ξῠνᾰδῐκήσῃ ξῠνᾰδῐκήσητον ξῠνᾰδῐκήσητον ξῠνᾰδῐκήσωμεν ξῠνᾰδῐκήσητε ξῠνᾰδῐκήσωσῐ(ν)
optative ξῠνᾰδῐκήσαιμῐ ξῠνᾰδῐκήσειᾰς / ξῠνᾰδῐκήσαις ξῠνᾰδῐκήσειε(ν) / ξῠνᾰδῐκήσαι ξῠνᾰδῐκήσαιτον ξῠνᾰδῐκησαίτην ξῠνᾰδῐκήσαιμεν ξῠνᾰδῐκήσαιτε ξῠνᾰδῐκήσειᾰν / ξῠνᾰδῐκήσαιεν
imperative   ξῠνᾰδῐ́κησον ξῠνᾰδῐκησᾰ́τω ξῠνᾰδῐκήσᾰτον ξῠνᾰδῐκησᾰ́των   ξῠνᾰδῐκήσᾰτε ξῠνᾰδῐκησᾰ́ντων
middle indicative ξῠνηδῐκησᾰ́μην ξῠνηδῐκήσω ξῠνηδῐκήσᾰτο ξῠνηδῐκήσᾰσθον ξῠνηδῐκησᾰ́σθην ξῠνηδῐκησᾰ́μεθᾰ ξῠνηδῐκήσᾰσθε ξῠνηδῐκήσᾰντο
subjunctive ξῠνᾰδῐκήσωμαι ξῠνᾰδῐκήσῃ ξῠνᾰδῐκήσηται ξῠνᾰδῐκήσησθον ξῠνᾰδῐκήσησθον ξῠνᾰδῐκησώμεθᾰ ξῠνᾰδῐκήσησθε ξῠνᾰδῐκήσωνται
optative ξῠνᾰδῐκησαίμην ξῠνᾰδῐκήσαιο ξῠνᾰδῐκήσαιτο ξῠνᾰδῐκήσαισθον ξῠνᾰδῐκησαίσθην ξῠνᾰδῐκησαίμεθᾰ ξῠνᾰδῐκήσαισθε ξῠνᾰδῐκήσαιντο
imperative   ξῠνᾰδῐ́κησαι ξῠνᾰδῐκησᾰ́σθω ξῠνᾰδῐκήσᾰσθον ξῠνᾰδῐκησᾰ́σθων   ξῠνᾰδῐκήσᾰσθε ξῠνᾰδῐκησᾰ́σθων
passive indicative ξῠνηδῐκήθην ξῠνηδῐκήθης ξῠνηδῐκήθη ξῠνηδῐκήθητον ξῠνηδῐκηθήτην ξῠνηδῐκήθημεν ξῠνηδῐκήθητε ξῠνηδῐκήθησᾰν
subjunctive ξῠνᾰδῐκηθῶ ξῠνᾰδῐκηθῇς ξῠνᾰδῐκηθῇ ξῠνᾰδῐκηθῆτον ξῠνᾰδῐκηθῆτον ξῠνᾰδῐκηθῶμεν ξῠνᾰδῐκηθῆτε ξῠνᾰδῐκηθῶσῐ(ν)
optative ξῠνᾰδῐκηθείην ξῠνᾰδῐκηθείης ξῠνᾰδῐκηθείη ξῠνᾰδῐκηθεῖτον / ξῠνᾰδῐκηθείητον ξῠνᾰδῐκηθείτην / ξῠνᾰδῐκηθειήτην ξῠνᾰδῐκηθεῖμεν / ξῠνᾰδῐκηθείημεν ξῠνᾰδῐκηθεῖτε / ξῠνᾰδῐκηθείητε ξῠνᾰδῐκηθεῖεν / ξῠνᾰδῐκηθείησᾰν
imperative   ξῠνᾰδῐκήθητῐ ξῠνᾰδῐκηθήτω ξῠνᾰδῐκήθητον ξῠνᾰδῐκηθήτων   ξῠνᾰδῐκήθητε ξῠνᾰδῐκηθέντων
active middle passive
infinitive ξῠνᾰδῐκῆσαι ξῠνᾰδῐκήσᾰσθαι ξῠνᾰδῐκηθῆναι
participle m ξῠνᾰδῐκήσᾱς ξῠνᾰδῐκησᾰ́μενος ξῠνᾰδῐκηθείς
f ξῠνᾰδῐκήσᾱσᾰ ξῠνᾰδῐκησᾰμένη ξῠνᾰδῐκηθεῖσᾰ
n ξῠνᾰδῐκῆσᾰν ξῠνᾰδῐκησᾰ́μενον ξῠνᾰδῐκηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.