ξυρρήγνυμι

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ξυρρήγνῡμῐ • (xurrhḗgnūmĭ)

  1. Old Attic form of συρρήγνῡμι (surrhḗgnūmi, “to dash together”)

Conjugation

   Present: ξῠρρήγνῡμῐ, ξῠρρήγνῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠρρήγνῡμῐ ξῠρρήγνῡς ξῠρρήγνῡσῐ(ν) ξῠρρήγνῠτον ξῠρρήγνῠτον ξῠρρήγνῠμεν ξῠρρήγνῠτε ξῠρρηγνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive ξῠρρηγνῠ́ω ξῠρρηγνῠ́ῃς ξῠρρηγνῠ́ῃ ξῠρρηγνῠ́ητον ξῠρρηγνῠ́ητον ξῠρρηγνῠ́ωμεν ξῠρρηγνῠ́ητε ξῠρρηγνῠ́ωσῐ(ν)
optative ξῠρρηγνῠ́οιμῐ ξῠρρηγνῠ́οις ξῠρρηγνῠ́οι ξῠρρηγνῠ́οιτον ξῠρρηγνῠοίτην ξῠρρηγνῠ́οιμεν ξῠρρηγνῠ́οιτε ξῠρρηγνῠ́οιεν
imperative   ξῠρρήγνῡ ξῠρρηγνῠ́τω ξῠρρήγνῠτον ξῠρρηγνῠ́των   ξῠρρήγνῠτε ξῠρρηγνῠ́ντων
middle/
passive 		indicative ξῠρρήγνῠμαι ξῠρρήγνῠσαι ξῠρρήγνῠται ξῠρρήγνῠσθον ξῠρρήγνῠσθον ξῠρρηγνῠ́μεθα ξῠρρήγνῠσθε ξῠρρήγνῠνται
subjunctive ξῠρρηγνῠ́ωμαι ξῠρρηγνῠ́ῃ ξῠρρηγνῠ́ηται ξῠρρηγνῠ́ησθον ξῠρρηγνῠ́ησθον ξῠρρηγνῠώμεθᾰ ξῠρρηγνῠ́ησθε ξῠρρηγνῠ́ωνται
optative ξῠρρηγνῠοίμην ξῠρρηγνῠ́οιο ξῠρρηγνῠ́οιτο ξῠρρηγνῠ́οισθον ξῠρρηγνῠοίσθην ξῠρρηγνῠοίμεθᾰ ξῠρρηγνῠ́οισθε ξῠρρηγνῠ́οιντο
imperative   ξῠρρήγνῠσο ξῠρρηγνῠ́σθω ξῠρρήγνῠσθον ξῠρρηγνῠ́σθων   ξῠρρήγνῠσθε ξῠρρηγνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive ξῠρρηγνῠ́ναι ξῠρρήγνῠσθαι
participle m ξῠρρηγνῡ́ς ξῠρρηγνῠ́μενος
f ξῠρρηγνῦσᾰ ξῠρρηγνῠμένη
n ξῠρρηγνῠ́ν ξῠρρηγνῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ξῠνερρήγνῡν, ξῠνερρηγνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνερρήγνῡν ξῠνερρήγνῡς ξῠνερρήγνῡ ξῠνερρήγνῠτον ξῠνερρηγνῠ́την ξῠνερρήγνῠμεν ξῠνερρήγνῠτε ξῠνερρήγνῠσᾰν
middle/
passive 		indicative ξῠνερρηγνῠ́μην ξῠνερρήγνῠσο ξῠνερρήγνῠτο ξῠνερρήγνῠσθον ξῠνερρηγνῠ́σθην ξῠνερρηγνῠ́μεθᾰ ξῠνερρήγνῠσθε ξῠνερρήγνῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ξῠρρήξω, ξῠρρήξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠρρήξω ξῠρρήξεις ξῠρρήξει ξῠρρήξετον ξῠρρήξετον ξῠρρήξομεν ξῠρρήξετε ξῠρρήξουσῐ(ν)
optative ξῠρρήξοιμῐ ξῠρρήξοις ξῠρρήξοι ξῠρρήξοιτον ξῠρρηξοίτην ξῠρρήξοιμεν ξῠρρήξοιτε ξῠρρήξοιεν
middle indicative ξῠρρήξομαι ξῠρρήξῃ / ξῠρρήξει ξῠρρήξεται ξῠρρήξεσθον ξῠρρήξεσθον ξῠρρηξόμεθᾰ ξῠρρήξεσθε ξῠρρήξονται
optative ξῠρρηξοίμην ξῠρρήξοιο ξῠρρήξοιτο ξῠρρήξοισθον ξῠρρηξοίσθην ξῠρρηξοίμεθᾰ ξῠρρήξοισθε ξῠρρήξοιντο
active middle
infinitive ξῠρρήξειν ξῠρρήξεσθαι
participle m ξῠρρήξων ξῠρρηξόμενος
f ξῠρρήξουσᾰ ξῠρρηξομένη
n ξῠρρῆξον ξῠρρηξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ξῠνέρρηξᾰ, ξῠνερρηξᾰ́μην, ξῠνερρᾰ́γην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνέρρηξᾰ ξῠνέρρηξᾰς ξῠνέρρηξε(ν) ξῠνερρήξᾰτον ξῠνερρηξᾰ́την ξῠνερρήξᾰμεν ξῠνερρήξᾰτε ξῠνέρρηξᾰν
subjunctive ξῠρρήξω ξῠρρήξῃς ξῠρρήξῃ ξῠρρήξητον ξῠρρήξητον ξῠρρήξωμεν ξῠρρήξητε ξῠρρήξωσῐ(ν)
optative ξῠρρήξαιμῐ ξῠρρήξειᾰς / ξῠρρήξαις ξῠρρήξειε(ν) / ξῠρρήξαι ξῠρρήξαιτον ξῠρρηξαίτην ξῠρρήξαιμεν ξῠρρήξαιτε ξῠρρήξειᾰν / ξῠρρήξαιεν
imperative   ξῠ́ρρηξον ξῠρρηξᾰ́τω ξῠρρήξᾰτον ξῠρρηξᾰ́των   ξῠρρήξᾰτε ξῠρρηξᾰ́ντων
middle indicative ξῠνερρηξᾰ́μην ξῠνερρήξω ξῠνερρήξᾰτο ξῠνερρήξᾰσθον ξῠνερρηξᾰ́σθην ξῠνερρηξᾰ́μεθᾰ ξῠνερρήξᾰσθε ξῠνερρήξᾰντο
subjunctive ξῠρρήξωμαι ξῠρρήξῃ ξῠρρήξηται ξῠρρήξησθον ξῠρρήξησθον ξῠρρηξώμεθᾰ ξῠρρήξησθε ξῠρρήξωνται
optative ξῠρρηξαίμην ξῠρρήξαιο ξῠρρήξαιτο ξῠρρήξαισθον ξῠρρηξαίσθην ξῠρρηξαίμεθᾰ ξῠρρήξαισθε ξῠρρήξαιντο
imperative   ξῠ́ρρηξαι ξῠρρηξᾰ́σθω ξῠρρήξᾰσθον ξῠρρηξᾰ́σθων   ξῠρρήξᾰσθε ξῠρρηξᾰ́σθων
passive indicative ξῠνερρᾰ́γην ξῠνερρᾰ́γης ξῠνερρᾰ́γη ξῠνερρᾰ́γητον ξῠνερρᾰγήτην ξῠνερρᾰ́γημεν ξῠνερρᾰ́γητε ξῠνερρᾰ́γησᾰν
subjunctive ξῠρρᾰγῶ ξῠρρᾰγῇς ξῠρρᾰγῇ ξῠρρᾰγῆτον ξῠρρᾰγῆτον ξῠρρᾰγῶμεν ξῠρρᾰγῆτε ξῠρρᾰγῶσῐ(ν)
optative ξῠρρᾰγείην ξῠρρᾰγείης ξῠρρᾰγείη ξῠρρᾰγεῖτον / ξῠρρᾰγείητον ξῠρρᾰγείτην / ξῠρρᾰγειήτην ξῠρρᾰγεῖμεν / ξῠρρᾰγείημεν ξῠρρᾰγεῖτε / ξῠρρᾰγείητε ξῠρρᾰγεῖεν / ξῠρρᾰγείησᾰν
imperative   ξῠρρᾰ́γηθῐ ξῠρρᾰγήτω ξῠρρᾰ́γητον ξῠρρᾰγήτων   ξῠρρᾰ́γητε ξῠρρᾰγέντων
active middle passive
infinitive ξῠρρῆξαι ξῠρρήξᾰσθαι ξῠρρᾰγῆναι
participle m ξῠρρήξᾱς ξῠρρηξᾰ́μενος ξῠρρᾰγείς
f ξῠρρήξᾱσᾰ ξῠρρηξᾰμένη ξῠρρᾰγεῖσᾰ
n ξῠρρῆξᾰν ξῠρρηξᾰ́μενον ξῠρρᾰγέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ξῠνέρρωγᾰ, ξῠρρήρρηγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνέρρωγᾰ ξῠνέρρωγᾰς ξῠνέρρωγε(ν) ξῠνερρώγᾰτον ξῠνερρώγᾰτον ξῠνερρώγᾰμεν ξῠνερρώγᾰτε ξῠνερρώγᾱσῐ(ν)
subjunctive ξῠνερρώγω ξῠνερρώγῃς ξῠνερρώγῃ ξῠνερρώγητον ξῠνερρώγητον ξῠνερρώγωμεν ξῠνερρώγητε ξῠνερρώγωσῐ(ν)
optative ξῠνερρώγοιμῐ / ξῠνερρωγοίην ξῠνερρώγοις / ξῠνερρωγοίης ξῠνερρώγοι / ξῠνερρωγοίη ξῠνερρώγοιτον ξῠνερρωγοίτην ξῠνερρώγοιμεν ξῠνερρώγοιτε ξῠνερρώγοιεν
imperative   ξῠνέρρωγε ξῠνερρωγέτω ξῠνερρώγετον ξῠνερρωγέτων   ξῠνερρώγετε ξῠνερρωγόντων
middle/
passive 		indicative ξῠρρήρρηγμαι ξῠρρήρρηξαι ξῠρρήρρηκται ξῠρρήρρηχθον ξῠρρήρρηχθον ξῠρρηρρήγμεθᾰ ξῠρρήρρηχθε ξῠρρηρρήγᾰται
subjunctive ξῠρρηρρηγμένος ὦ ξῠρρηρρηγμένος ᾖς ξῠρρηρρηγμένος ᾖ ξῠρρηρρηγμένω ἦτον ξῠρρηρρηγμένω ἦτον ξῠρρηρρηγμένοι ὦμεν ξῠρρηρρηγμένοι ἦτε ξῠρρηρρηγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ξῠρρηρρηγμένος εἴην ξῠρρηρρηγμένος εἴης ξῠρρηρρηγμένος εἴη ξῠρρηρρηγμένω εἴητον / εἶτον ξῠρρηρρηγμένω εἰήτην / εἴτην ξῠρρηρρηγμένοι εἴημεν / εἶμεν ξῠρρηρρηγμένοι εἴητε / εἶτε ξῠρρηρρηγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ξῠρρήρρηξο ξῠρρηρρήχθω ξῠρρήρρηχθον ξῠρρηρρήχθων   ξῠρρήρρηχθε ξῠρρηρρήχθων
active middle/passive
infinitive ξῠνερρωγέναι ξῠρρηρρῆχθαι
participle m ξῠνερρωγώς ξῠρρηρρηγμένος
f ξῠνερρωγυῖᾰ ξῠρρηρρηγμένη
n ξῠνερρωγός ξῠρρηρρηγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ξῠνερρώγειν / ξῠνερρώγη, ξῠρρηρρήγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ξῠνερρώγειν / ξῠνερρώγη ξῠνερρώγεις / ξῠνερρώγης ξῠνερρώγει(ν) ξῠνερρώγετον ξῠνερρωγέτην ξῠνερρώγεμεν ξῠνερρώγετε ξῠνερρώγεσᾰν
middle/
passive 		indicative ξῠρρηρρήγμην ξῠρρήρρηξο ξῠρρήρρηκτο ξῠρρήρρηχθον ξῠρρηρρήχθην ξῠρρηρρήγμεθᾰ ξῠρρήρρηχθε ξῠρρηρρήγᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.