Greek
Etymology
From Ancient Greek οἰκεῖος (oikeîos).
Adjective
οικείος • (oikeíos) m (feminine οικεία, neuter οικείο)
- familiar, personal, intimate
Declension
Declension of οικείος
|
|
singular
|
|
plural
|
| masculine
|
feminine
|
neuter
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
οικείος (oikeíos)
|
οικεία (oikeía)
|
οικείο (oikeío)
|
οικείοι (oikeíoi)
|
οικείες (oikeíes)
|
οικεία (oikeía)
|
| genitive
|
οικείου (oikeíou)
|
οικείας (oikeías)
|
οικείου (oikeíou)
|
οικείων (oikeíon)
|
οικείων (oikeíon)
|
οικείων (oikeíon)
|
| accusative
|
οικείο (oikeío)
|
οικεία (oikeía)
|
οικείο (oikeío)
|
οικείους (oikeíous)
|
οικείες (oikeíes)
|
οικεία (oikeía)
|
| vocative
|
οικείε (oikeíe)
|
οικεία (oikeía)
|
οικείο (oikeío)
|
οικείοι (oikeíoi)
|
οικείες (oikeíes)
|
οικεία (oikeía)
|
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οικείος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οικείος, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
| comparative (?)
|
singular
|
|
plural
|
| masculine
|
feminine
|
neuter
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
οικειότερος (oikeióteros)
|
οικειότερη (oikeióteri)
|
οικειότερο (oikeiótero)
|
οικειότεροι (oikeióteroi)
|
οικειότερες (oikeióteres)
|
οικειότερα (oikeiótera)
|
| genitive
|
οικειότερου (oikeióterou)
|
οικειότερης (oikeióteris)
|
οικειότερου (oikeióterou)
|
οικειότερων (oikeióteron)
|
οικειότερων (oikeióteron)
|
οικειότερων (oikeióteron)
|
| accusative
|
οικειότερο (oikeiótero)
|
οικειότερη (oikeióteri)
|
οικειότερο (oikeiótero)
|
οικειότερους (oikeióterous)
|
οικειότερες (oikeióteres)
|
οικειότερα (oikeiótera)
|
| vocative
|
οικειότερε (oikeiótere)
|
οικειότερη (oikeióteri)
|
οικειότερο (oikeiótero)
|
οικειότεροι (oikeióteroi)
|
οικειότερες (oikeióteres)
|
οικειότερα (oikeiótera)
|
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο οικειότερος", etc)
absolute
superlative (?)
|
singular
|
|
plural
|
| masculine
|
feminine
|
neuter
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
οικειότατος (oikeiótatos)
|
οικειότατη (oikeiótati)
|
οικειότατο (oikeiótato)
|
οικειότατοι (oikeiótatoi)
|
οικειότατες (oikeiótates)
|
οικειότατα (oikeiótata)
|
| genitive
|
οικειότατου (oikeiótatou)
|
οικειότατης (oikeiótatis)
|
οικειότατου (oikeiótatou)
|
οικειότατων (oikeiótaton)
|
οικειότατων (oikeiótaton)
|
οικειότατων (oikeiótaton)
|
| accusative
|
οικειότατο (oikeiótato)
|
οικειότατη (oikeiótati)
|
οικειότατο (oikeiótato)
|
οικειότατους (oikeiótatous)
|
οικειότατες (oikeiótates)
|
οικειότατα (oikeiótata)
|
| vocative
|
οικειότατε (oikeiótate)
|
οικειότατη (oikeiótati)
|
οικειότατο (oikeiótato)
|
οικειότατοι (oikeiótatoi)
|
οικειότατες (oikeiótates)
|
οικειότατα (oikeiótata)
|
|
Derived terms
- οικειοποιούμαι (oikeiopoioúmai)
Further reading