ολικός
Greek
Etymology
From όλος (ólos, “whole”) + -ικός (-ikós).
Adjective
ολικός • (olikós) m (feminine ολική, neuter ολικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ολικός (olikós) | ολική (olikí) | ολικό (olikó) | ολικοί (olikoí) | ολικές (olikés) | ολικά (oliká) | |
| genitive | ολικού (olikoú) | ολικής (olikís) | ολικού (olikoú) | ολικών (olikón) | ολικών (olikón) | ολικών (olikón) | |
| accusative | ολικό (olikó) | ολική (olikí) | ολικό (olikó) | ολικούς (olikoús) | ολικές (olikés) | ολικά (oliká) | |
| vocative | ολικέ (oliké) | ολική (olikí) | ολικό (olikó) | ολικοί (olikoí) | ολικές (olikés) | ολικά (oliká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ολικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ολικός, etc.)
Further reading
- ολικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language