οξυγονοκολλώ

οξυγόνο (oxygóno, “oxygen”) +‎ κολλώ (kolló, “attach”)

οξυγονοκολλώ • (oxygonokolló) (past οξυγονοκόλλησα)

1. (engineering, metallurgy) to weld

This verb needs an inflection-table template.

• οξυγονοκόλληση f (oxygonokóllisi, “welding”)
• οξυγονοκολλητής m (oxygonokollitís, “welder”)
• συγκολλώ (sygkolló, “to solder”)
• χαλκοκολλώ (chalkokolló, “to braze”)