ορεινός
Greek
Etymology
Origin Ancient Greek ὄρος (óros, “mountain”)
Adjective
ορεινός • (oreinós) m (feminine ορεινή, neuter ορεινό)
- mountainous
- Synonym: βουνήσιος (vounísios)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ορεινός (oreinós) | ορεινή (oreiní) | ορεινό (oreinó) | ορεινοί (oreinoí) | ορεινές (oreinés) | ορεινά (oreiná) | |
| genitive | ορεινού (oreinoú) | ορεινής (oreinís) | ορεινού (oreinoú) | ορεινών (oreinón) | ορεινών (oreinón) | ορεινών (oreinón) | |
| accusative | ορεινό (oreinó) | ορεινή (oreiní) | ορεινό (oreinó) | ορεινούς (oreinoús) | ορεινές (oreinés) | ορεινά (oreiná) | |
| vocative | ορεινέ (oreiné) | ορεινή (oreiní) | ορεινό (oreinó) | ορεινοί (oreinoí) | ορεινές (oreinés) | ορεινά (oreiná) | |