ορτύκιν

Pontic Greek

Alternative forms

  • ορτύκι (ortýki), ορτέκιν (ortékin), ορτέκ’ (orték’)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ὀρτύκιον (ortúkion).

Noun

ορτύκιν (ortýkin) n

  1. quail (bird)

Derived terms

  • ορτυκομάννα (ortykománna)
  • ορτυκοφάει (ortykofáei)
  • ορτύκα (ortýka)

Descendants

  • → Laz: ოტრიკე (oťriǩe), ორტიკი (orťiǩi), ოტრიჭი (oťriç̌i)

References

  • Papadópoulos, Ánthimos (1961) “ορτύκιν”, in Ιστορικόν λεξικόν της ποντικής διαλέκτου [An historical dictionary of the Pontic dialect] (Παράρτημα περιοδικού «Αρχείον Πόντου»; 3), volume II, Athens: Myrtidis
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.