οἰκειότατος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯.keː.ó.ta.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /y.kiˈo.ta.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /y.ciˈo.ta.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.ciˈo.ta.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.ciˈo.ta.tos/

Adjective

οἰκειότᾰτος • (oikeiótătos) m (feminine οἰκειοτᾰ́τη, neuter οἰκειότᾰτον); first/second declension

superlative degree of οἰκεῖος (oikeîos)

Declension

First and second declension of οἰκειότᾰτος; οἰκειοτᾰ́τη; οἰκειότᾰτον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	οἰκειότᾰτος oikeiótătos	οἰκειοτᾰ́τη oikeiotắtē	οἰκειότᾰτον oikeiótăton	οἰκειοτᾰ́τω oikeiotắtō	οἰκειοτᾰ́τᾱ oikeiotắtā	οἰκειοτᾰ́τω oikeiotắtō	οἰκειότᾰτοι oikeiótătoi	οἰκειότᾰται oikeiótătai	οἰκειότᾰτᾰ oikeiótătă
Genitive	οἰκειοτᾰ́του oikeiotắtou	οἰκειοτᾰ́της oikeiotắtēs	οἰκειοτᾰ́του oikeiotắtou	οἰκειοτᾰ́τοιν oikeiotắtoin	οἰκειοτᾰ́ταιν oikeiotắtain	οἰκειοτᾰ́τοιν oikeiotắtoin	οἰκειοτᾰ́των oikeiotắtōn	οἰκειοτᾰ́των oikeiotắtōn	οἰκειοτᾰ́των oikeiotắtōn
Dative	οἰκειοτᾰ́τῳ oikeiotắtōi	οἰκειοτᾰ́τῃ oikeiotắtēi	οἰκειοτᾰ́τῳ oikeiotắtōi	οἰκειοτᾰ́τοιν oikeiotắtoin	οἰκειοτᾰ́ταιν oikeiotắtain	οἰκειοτᾰ́τοιν oikeiotắtoin	οἰκειοτᾰ́τοις oikeiotắtois	οἰκειοτᾰ́ταις oikeiotắtais	οἰκειοτᾰ́τοις oikeiotắtois
Accusative	οἰκειότᾰτον oikeiótăton	οἰκειοτᾰ́την oikeiotắtēn	οἰκειότᾰτον oikeiótăton	οἰκειοτᾰ́τω oikeiotắtō	οἰκειοτᾰ́τᾱ oikeiotắtā	οἰκειοτᾰ́τω oikeiotắtō	οἰκειοτᾰ́τους oikeiotắtous	οἰκειοτᾰ́τᾱς oikeiotắtās	οἰκειότᾰτᾰ oikeiótătă
Vocative	οἰκειότᾰτε oikeiótăte	οἰκειοτᾰ́τη oikeiotắtē	οἰκειότᾰτον oikeiótăton	οἰκειοτᾰ́τω oikeiotắtō	οἰκειοτᾰ́τᾱ oikeiotắtā	οἰκειοτᾰ́τω oikeiotắtō	οἰκειότᾰτοι oikeiótătoi	οἰκειότᾰται oikeiótătai	οἰκειότᾰτᾰ oikeiótătă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	οἰκειότᾰτᾰ oikeiótătă			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.