οἰκτρός

Ancient Greek

Etymology

From οἶκτος (oîktos) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /oi̯k.trós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ykˈtros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ykˈtros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ykˈtros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ikˈtros/

Adjective

οἰκτρός • (oiktrós) m (feminine οἰκτρᾱ́, neuter οἰκτρόν); first/second declension

pitiable, pitiful, lamentable, miserable
wailing piteously

Inflection

First and second declension of οἰκτρός; οἰκτρᾱ́; οἰκτρόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	οἰκτρός oiktrós	οἰκτρᾱ́ oiktrā́	οἰκτρόν oiktrón	οἰκτρώ oiktrṓ	οἰκτρᾱ́ oiktrā́	οἰκτρώ oiktrṓ	οἰκτροί oiktroí	οἰκτραί oiktraí	οἰκτρᾰ́ oiktrắ
Genitive	οἰκτροῦ oiktroû	οἰκτρᾶς oiktrâs	οἰκτροῦ oiktroû	οἰκτροῖν oiktroîn	οἰκτραῖν oiktraîn	οἰκτροῖν oiktroîn	οἰκτρῶν oiktrôn	οἰκτρῶν oiktrôn	οἰκτρῶν oiktrôn
Dative	οἰκτρῷ oiktrōî	οἰκτρᾷ oiktrāî	οἰκτρῷ oiktrōî	οἰκτροῖν oiktroîn	οἰκτραῖν oiktraîn	οἰκτροῖν oiktroîn	οἰκτροῖς oiktroîs	οἰκτραῖς oiktraîs	οἰκτροῖς oiktroîs
Accusative	οἰκτρόν oiktrón	οἰκτρᾱ́ν oiktrā́n	οἰκτρόν oiktrón	οἰκτρώ oiktrṓ	οἰκτρᾱ́ oiktrā́	οἰκτρώ oiktrṓ	οἰκτρούς oiktroús	οἰκτρᾱ́ς oiktrā́s	οἰκτρᾰ́ oiktrắ
Vocative	οἰκτρέ oiktré	οἰκτρᾱ́ oiktrā́	οἰκτρόν oiktrón	οἰκτρώ oiktrṓ	οἰκτρᾱ́ oiktrā́	οἰκτρώ oiktrṓ	οἰκτροί oiktroí	οἰκτραί oiktraí	οἰκτρᾰ́ oiktrắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	οἰκτρῶς oiktrôs			οἰκτρότερος oiktróteros			οἰκτρότᾰτος oiktrótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

οἰκτρόβιος (oiktróbios)
οἰκτρόγοος (oiktrógoos)
οἰκτροκέλευθος (oiktrokéleuthos)
οἰκτρολογία (oiktrología)
οἰκτρομέλαθρος (oiktromélathros)
οἰκτροπαθής (oiktropathḗs)
οἰκτρότης (oiktrótēs)
οἰκτρόφωνος (oiktróphōnos)
οἰκτροχοέω (oiktrokhoéō)

Descendants

Greek: οικτρός (oiktrós)