παγιδεύω
Greek
Verb
παγιδεύω • (pagidévo) (past παγίδεψα/παγίδευσα, passive παγιδεύομαι)
- to trap, ensnare
- (criminology) to frame, fit up, falsely incriminate
Conjugation
παγιδεύω παγιδεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | παγιδέψω, παγιδεύσω | παγιδεύομαι | παγιδευτώ, παγιδευθώ | |
| 2 sg | παγιδεύεις | παγιδέψεις, παγιδεύσεις | παγιδεύεσαι | παγιδευτείς, παγιδευθείς |
| 3 sg | παγιδεύει | παγιδέψει, παγιδεύσει | παγιδεύεται | παγιδευτεί, παγιδευθεί |
| 1 pl | παγιδεύουμε, [‑ομε] | παγιδέψουμε, [‑ομε], παγιδεύσουμε, [‑ομε] | παγιδευόμαστε | παγιδευτούμε, παγιδευθούμε |
| 2 pl | παγιδεύετε | παγιδέψετε, παγιδεύσετε | παγιδεύεστε, παγιδευόσαστε | παγιδευτείτε, παγιδευθείτε |
| 3 pl | παγιδεύουν(ε) | παγιδέψουν(ε), παγιδεύσουν(ε) | παγιδεύονται | παγιδευτούν(ε), παγιδευθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | παγίδευα | παγίδεψα, παγίδευσα | παγιδευόμουν(α) | παγιδεύτηκα, παγιδεύθηκα |
| 2 sg | παγίδευες | παγίδεψες, παγίδευσες | παγιδευόσουν(α) | παγιδεύτηκες, παγιδεύθηκες |
| 3 sg | παγίδευε | παγίδεψε, παγίδευσε | παγιδευόταν(ε) | παγιδεύτηκε, παγιδεύθηκε |
| 1 pl | παγιδεύαμε | παγιδέψαμε, παγιδεύσαμε | παγιδευόμασταν, (‑όμαστε) | παγιδευτήκαμε, παγιδευθήκαμε |
| 2 pl | παγιδεύατε | παγιδέψατε, παγιδεύσατε | παγιδευόσασταν, (‑όσαστε) | παγιδευτήκατε, παγιδευθήκατε |
| 3 pl | παγίδευαν, παγιδεύαν(ε) | παγίδεψαν, παγιδέψαν(ε), παγίδευσαν | παγιδεύονταν, (παγιδευόντουσαν) | παγιδεύτηκαν, παγιδευτήκαν(ε), παγιδεύθηκαν, παγιδευθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα παγιδέψω / παγιδεύσω ➤ | θα παγιδεύομαι ➤ | θα παγιδευτώ / παγιδευθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα παγιδεύεις, … | θα παγιδέψεις / παγιδεύσεις, … | θα παγιδεύεσαι, … | θα παγιδευτείς / παγιδευθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … παγιδέψει / παγιδεύσει έχω, έχεις, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … παγιδευτεί / παγιδευθεί είμαι, είσαι, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … παγιδέψει / παγιδεύσει είχα, είχες, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … παγιδευτεί / παγιδευθεί ήμουν, ήσουν, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … παγιδέψει / παγιδεύσει θα έχω, θα έχεις, … παγιδευμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … παγιδευτεί / παγιδευθεί θα είμαι, θα είσαι, … παγιδευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | παγίδευε | παγίδεψε / παγίδευ' 1, παγίδευσε | — | παγιδέψου, παγιδεύσου |
| 2 pl | παγιδεύετε | παγιδέψτε / παγιδεύτε2, παγιδεύστε | παγιδεύεστε | παγιδευτείτε, παγιδευθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | παγιδεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας παγιδέψει / παγιδεύσει ➤ | παγιδευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | παγιδέψει, παγιδεύσει | παγιδευτεί, παγιδευθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. παγίδευ' τον ("trap him!"). 2. Colloquial. • Active -ευσ- and passive -ευθ- types are more formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- παγίδευση f (pagídefsi)
Related terms
- απαγίδευτος (apagídeftos, “untrapped”)
- παγίδα f (pagída)