παιδευθησόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pai̯.deu̯.tʰɛː.só.me.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pɛ.deʍ.tʰe̝ˈso.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pɛ.ðeɸ.θiˈso.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ðef.θiˈso.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ðef.θiˈso.me.non/

Verb

παιδευθησόμενον • (paideuthēsómenon)

nominative neuter singular of παιδευθησόμενος (paideuthēsómenos)
accusative feminine singular of παιδευθησόμενος (paideuthēsómenos)
vocative feminine singular of παιδευθησόμενος (paideuthēsómenos)