παιδευσόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pai̯.deu̯.só.me.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pɛ.deʍˈso.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pɛ.ðeɸˈso.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ðefˈso.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ðefˈso.me.non/

Verb

παιδευσόμενον • (paideusómenon)

nominative neuter singular of παιδευσόμενος (paideusómenos)