παλίμπλαγκτος

Ancient Greek

Etymology

From πάλιν (pálin, “back, backwards”) +‎ πλαγκτός (planktós, “wandering, roaming”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.lím.plaŋk.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈlim.plaŋk.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈlim.plaŋk.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈlim.plaŋk.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈlim.blaŋk.tos/

Adjective

πᾰλῐ́μπλᾰγκτος • (pălĭ́mplănktos) m or f (neuter πᾰλῐ́μπλᾰγκτον); second declension

back-driven, wandering backwards

Inflection

Second declension of πᾰλῐ́μπλᾰγκτος; πᾰλῐ́μπλᾰγκτον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πᾰλῐ́μπλᾰγκτος pălĭ́mplănktos	πᾰλῐ́μπλᾰγκτον pălĭ́mplănkton	πᾰλῐμπλᾰ́γκτω pălĭmplắnktō	πᾰλῐμπλᾰ́γκτω pălĭmplắnktō	πᾰλῐ́μπλᾰγκτοι pălĭ́mplănktoi	πᾰλῐ́μπλᾰγκτᾰ pălĭ́mplănktă
Genitive	πᾰλῐμπλᾰ́γκτου pălĭmplắnktou	πᾰλῐμπλᾰ́γκτου pălĭmplắnktou	πᾰλῐμπλᾰ́γκτοιν pălĭmplắnktoin	πᾰλῐμπλᾰ́γκτοιν pălĭmplắnktoin	πᾰλῐμπλᾰ́γκτων pălĭmplắnktōn	πᾰλῐμπλᾰ́γκτων pălĭmplắnktōn
Dative	πᾰλῐμπλᾰ́γκτῳ pălĭmplắnktōi	πᾰλῐμπλᾰ́γκτῳ pălĭmplắnktōi	πᾰλῐμπλᾰ́γκτοιν pălĭmplắnktoin	πᾰλῐμπλᾰ́γκτοιν pălĭmplắnktoin	πᾰλῐμπλᾰ́γκτοις pălĭmplắnktois	πᾰλῐμπλᾰ́γκτοις pălĭmplắnktois
Accusative	πᾰλῐ́μπλᾰγκτον pălĭ́mplănkton	πᾰλῐ́μπλᾰγκτον pălĭ́mplănkton	πᾰλῐμπλᾰ́γκτω pălĭmplắnktō	πᾰλῐμπλᾰ́γκτω pălĭmplắnktō	πᾰλῐμπλᾰ́γκτους pălĭmplắnktous	πᾰλῐ́μπλᾰγκτᾰ pălĭ́mplănktă
Vocative	πᾰλῐ́μπλᾰγκτε pălĭ́mplănkte	πᾰλῐ́μπλᾰγκτον pălĭ́mplănkton	πᾰλῐμπλᾰ́γκτω pălĭmplắnktō	πᾰλῐμπλᾰ́γκτω pălĭmplắnktō	πᾰλῐ́μπλᾰγκτοι pălĭ́mplănktoi	πᾰλῐ́μπλᾰγκτᾰ pălĭ́mplănktă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πᾰλῐμπλᾰ́γκτως pălĭmplắnktōs		πᾰλῐμπλᾰγκτότερος pălĭmplănktóteros		πᾰλῐμπλᾰγκτότᾰτος pălĭmplănktótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

παλιμπλάζομαι (palimplázomai)