παντοκρατείρα

See also: παντοκράτειρα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pan.to.kra.těː.raː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pan.to.kraˈti.ra/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pan.to.kraˈti.ra/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pan.to.kraˈti.ra/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pan.do.kraˈti.ra/

Noun

παντοκρᾰτείρᾱ • (pantokrăteírā)

nominative/accusative/vocative dual of παντοκράτειρα (pantokráteira)