παππούς

• πάππος (páppos)

From Byzantine Greek παππούς (pappoús), from Ancient Greek παππίας (pappías), diminutive form of πάππας (páppas, “dad”).

• IPA^(key): /paˈpus/
• Hyphenation: παπ‧πούς

παππούς • (pappoús) m (plural παππούδες, feminine γιαγιά)

1. grandfather, grandad, grandpa (father of one's parents)

   Ο παππούς μου πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

   O pappoús mou polémise ston V’ Pagkósmio Pólemo.

   My grandpa fought in World War II.

2. (colloquial, by extension) gramps, pops, oldtimer (to address any old man)

   Πρόσεξε, παππού, μη σε πατήσει κανένα αμάξι καθώς περνάς το δρόμο.

   Prósexe, pappoú, mi se patísei kanéna amáxi kathós pernás to drómo.

   Careful, gramps, that a car doesn't run you over as you cross the road.

see: Appendix:Greek vocabulary/Family

• παππούλης m (pappoúlis) (diminutive)

• προπάππος m (propáppos, “great-grandfather”)