παρήκω

Ancient Greek

Etymology

From πᾰρᾰ- (pără-, beside) +‎ ἥκω (hḗkō, “to have come, be present”).

Pronunciation

 

Verb

πᾰρήκω • (părḗkō)

  1. to have come alongside
  2. to lie beside, stretch along
  3. to pass in any direction
  4. (of time) to be past
  5. (of fever) to remit
  6. (figuratively) to come to an end

Inflection

   Present: πᾰρήκω, πᾰρήκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρήκω πᾰρήκεις πᾰρήκει πᾰρήκετον πᾰρήκετον πᾰρήκομεν πᾰρήκετε πᾰρήκουσῐ(ν)
subjunctive πᾰρήκω πᾰρήκῃς πᾰρήκῃ πᾰρήκητον πᾰρήκητον πᾰρήκωμεν πᾰρήκητε πᾰρήκωσῐ(ν)
optative πᾰρήκοιμῐ πᾰρήκοις πᾰρήκοι πᾰρήκοιτον πᾰρηκοίτην πᾰρήκοιμεν πᾰρήκοιτε πᾰρήκοιεν
imperative   πᾰ́ρηκε πᾰρηκέτω πᾰρήκετον πᾰρηκέτων   πᾰρήκετε πᾰρηκόντων
middle/
passive 		indicative πᾰρήκομαι πᾰρήκῃ,
πᾰρήκει 		πᾰρήκεται πᾰρήκεσθον πᾰρήκεσθον πᾰρηκόμεθᾰ πᾰρήκεσθε πᾰρήκονται
subjunctive πᾰρήκωμαι πᾰρήκῃ πᾰρήκηται πᾰρήκησθον πᾰρήκησθον πᾰρηκώμεθᾰ πᾰρήκησθε πᾰρήκωνται
optative πᾰρηκοίμην πᾰρήκοιο πᾰρήκοιτο πᾰρήκοισθον πᾰρηκοίσθην πᾰρηκοίμεθᾰ πᾰρήκοισθε πᾰρήκοιντο
imperative   πᾰρήκου πᾰρηκέσθω πᾰρήκεσθον πᾰρηκέσθων   πᾰρήκεσθε πᾰρηκέσθων
active middle/passive
infinitive πᾰρήκειν πᾰρήκεσθαι
participle m πᾰρήκων πᾰρηκόμενος
f πᾰρήκουσᾰ πᾰρηκομένη
n πᾰρῆκον πᾰρηκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πᾰ́ρηκον, πᾰρηκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰ́ρηκον πᾰ́ρηκες πᾰ́ρηκε(ν) πᾰρήκετον πᾰρηκέτην πᾰρήκομεν πᾰρήκετε πᾰ́ρηκον
middle/
passive 		indicative πᾰρηκόμην πᾰρήκου πᾰρήκετο πᾰρήκεσθον πᾰρηκέσθην πᾰρηκόμεθᾰ πᾰρήκεσθε πᾰρήκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πᾰρήξω, πᾰρήξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰρήξω πᾰρήξεις πᾰρήξει πᾰρήξετον πᾰρήξετον πᾰρήξομεν πᾰρήξετε πᾰρήξουσῐ(ν)
optative πᾰρήξοιμῐ πᾰρήξοις πᾰρήξοι πᾰρήξοιτον πᾰρηξοίτην πᾰρήξοιμεν πᾰρήξοιτε πᾰρήξοιεν
middle indicative πᾰρήξομαι πᾰρήξῃ,
πᾰρήξει 		πᾰρήξεται πᾰρήξεσθον πᾰρήξεσθον πᾰρηξόμεθᾰ πᾰρήξεσθε πᾰρήξονται
optative πᾰρηξοίμην πᾰρήξοιο πᾰρήξοιτο πᾰρήξοισθον πᾰρηξοίσθην πᾰρηξοίμεθᾰ πᾰρήξοισθε πᾰρήξοιντο
active middle
infinitive πᾰρήξειν πᾰρήξεσθαι
participle m πᾰρήξων πᾰρηξόμενος
f πᾰρήξουσᾰ πᾰρηξομένη
n πᾰρῆξον πᾰρηξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πᾰ́ρηξᾰ, πᾰρηξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰ́ρηξᾰ πᾰ́ρηξᾰς πᾰ́ρηξε(ν) πᾰρήξᾰτον πᾰρηξᾰ́την πᾰρήξᾰμεν πᾰρήξᾰτε πᾰ́ρηξᾰν
subjunctive πᾰρήξω πᾰρήξῃς πᾰρήξῃ πᾰρήξητον πᾰρήξητον πᾰρήξωμεν πᾰρήξητε πᾰρήξωσῐ(ν)
optative πᾰρήξαιμῐ πᾰρήξειᾰς,
πᾰρήξαις 		πᾰρήξειε(ν),
πᾰρήξαι 		πᾰρήξαιτον πᾰρηξαίτην πᾰρήξαιμεν πᾰρήξαιτε πᾰρήξειᾰν,
πᾰρήξαιεν
imperative   πᾰ́ρηξον πᾰρηξᾰ́τω πᾰρήξᾰτον πᾰρηξᾰ́των   πᾰρήξᾰτε πᾰρηξᾰ́ντων
middle indicative πᾰρηξᾰ́μην πᾰρήξω πᾰρήξᾰτο πᾰρήξᾰσθον πᾰρηξᾰ́σθην πᾰρηξᾰ́μεθᾰ πᾰρήξᾰσθε πᾰρήξᾰντο
subjunctive πᾰρήξωμαι πᾰρήξῃ πᾰρήξηται πᾰρήξησθον πᾰρήξησθον πᾰρηξώμεθᾰ πᾰρήξησθε πᾰρήξωνται
optative πᾰρηξαίμην πᾰρήξαιο πᾰρήξαιτο πᾰρήξαισθον πᾰρηξαίσθην πᾰρηξαίμεθᾰ πᾰρήξαισθε πᾰρήξαιντο
imperative   πᾰ́ρηξαι πᾰρηξᾰ́σθω πᾰρήξᾰσθον πᾰρηξᾰ́σθων   πᾰρήξᾰσθε πᾰρηξᾰ́σθων
active middle
infinitive πᾰρῆξαι πᾰρήξᾰσθαι
participle m πᾰρήξᾱς πᾰρηξᾰ́μενος
f πᾰρήξᾱσᾰ πᾰρηξᾰμένη
n πᾰρῆξᾰν πᾰρηξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πᾰ́ρηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πᾰ́ρηκᾰ πᾰ́ρηκᾰς πᾰ́ρηκε(ν) πᾰρήκᾰτον πᾰρήκᾰτον πᾰρήκᾰμεν πᾰρήκᾰτε πᾰρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πᾰρήκω πᾰρήκῃς πᾰρήκῃ πᾰρήκητον πᾰρήκητον πᾰρήκωμεν πᾰρήκητε πᾰρήκωσῐ(ν)
optative πᾰρήκοιμῐ,
πᾰρηκοίην 		πᾰρήκοις,
πᾰρηκοίης 		πᾰρήκοι,
πᾰρηκοίη 		πᾰρήκοιτον πᾰρηκοίτην πᾰρήκοιμεν πᾰρήκοιτε πᾰρήκοιεν
imperative   πᾰ́ρηκε πᾰρηκέτω πᾰρήκετον πᾰρηκέτων   πᾰρήκετε πᾰρηκόντων
active
infinitive πᾰρηκέναι
participle m πᾰρηκώς
f πᾰρηκυῖᾰ
n πᾰρηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.