παραιτήσεων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.rai̯.tɛ̌ː.se.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.rɛˈte̝.se.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.rɛˈti.se.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.reˈti.se.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.reˈti.se.on/

Noun

πᾰραιτήσεων • (păraitḗseōn)

genitive plural of παραίτησις (paraítēsis)

Greek

Noun

παραιτήσεων • (paraitíseon) f

genitive plural of παραίτηση (paraítisi)