παρατατικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek παρατατικός (paratatikós, extending, continuing),[1] from Ancient Greek παρατείνω (parateínō, to stretch out along),[2] perhaps via a participle form παρατετακώς (paratetakṓs).

Pronunciation

  • IPA(key): /pa.ɾa.ta.tiˈkos/

Noun

παρατατικός • (paratatikósm (plural παρατατικοί)

  1. (grammar) imperfect, past continuous, past progressive, imperfective past (tense)

Declension

Declension of παρατατικός
singular plural
nominative παρατατικός (paratatikós) παρατατικοί (paratatikoí)
genitive παρατατικού (paratatikoú) παρατατικών (paratatikón)
accusative παρατατικό (paratatikó) παρατατικούς (paratatikoús)
vocative παρατατικέ (paratatiké) παρατατικοί (paratatikoí)

References

  1. ^ παρατατικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
  2. ^ παρατατικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011