παρατηρητής

Ancient Greek

Etymology

From παρατηρέω (paratēréō) +‎ -τής (-tḗs).

Pronunciation

 

Noun

πᾰρᾰτηρητής • (părătērētḗsm (genitive πᾰρᾰτηρητοῦ); first declension

  1. One who watches, scrutinizes: observer, overseer

Inflection

Descendants

  • Greek: παρατηρητής (paratiritís)

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek παρατηρητής (paratērētḗs).

Noun

παρατηρητής • (paratiritísm (plural παρατηρητές)

  1. observer

Declension

Declension of παρατηρητής
singular plural
nominative παρατηρητής (paratiritís) παρατηρητές (paratirités)
genitive παρατηρητή (paratirití) παρατηρητών (paratiritón)
accusative παρατηρητή (paratirití) παρατηρητές (paratirités)
vocative παρατηρητή (paratirití) παρατηρητές (paratirités)
  • παρατηρητήριο n (paratiritírio, observation post)
  • παρατηρητικός (paratiritikós, observant)
  • παρατηρητικότητα f (paratiritikótita, observation)