παρεγένετο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.re.ɡé.ne.to/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.reˈɡe.ne.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.reˈʝe.ne.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.reˈʝe.ne.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.reˈʝe.ne.to/

Verb

πᾰρεγένετο • (păregéneto)

third-person singular aorist middle indicative of παραγίγνομαι (paragígnomai)