παρόρμηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek παρόρμησις (parórmēsis).

Noun

παρόρμηση • (parórmisi) f (plural παρορμήσεις)

  1. impulse

Declension

Declension of παρόρμηση
singular plural
nominative παρόρμηση (parórmisi) παρορμήσεις (parormíseis)
genitive παρόρμησης (parórmisis) παρορμήσεων (parormíseon)
accusative παρόρμηση (parórmisi) παρορμήσεις (parormíseis)
vocative παρόρμηση (parórmisi) παρορμήσεις (parormíseis)

Older or formal genitive singular: παρορμήσεως (parormíseos)

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.