πασπατεύω
Greek
Etymology
Inherited from Byzantine Greek πασπατεύω, of uncertain origin.
Pronunciation
- IPA(key): /pa.spaˈte.vo/
- Hyphenation: πα‧σπα‧τεύ‧ω
Verb
πασπατεύω • (paspatévo) (past πασπάτεψα, passive πασπατεύομαι)
Conjugation
πασπατεύω πασπατεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | πασπατέψω | πασπατεύομαι | πασπατευτώ | |
| 2 sg | πασπατεύεις | πασπατέψεις | πασπατεύεσαι | πασπατευτείς |
| 3 sg | πασπατεύει | πασπατέψει | πασπατεύεται | πασπατευτεί |
| 1 pl | πασπατεύουμε, [‑ομε] | πασπατέψουμε, [‑ομε] | πασπατευόμαστε | πασπατευτούμε |
| 2 pl | πασπατεύετε | πασπατέψετε | πασπατεύεστε, πασπατευόσαστε | πασπατευτείτε |
| 3 pl | πασπατεύουν(ε) | πασπατέψουν(ε) | πασπατεύονται | πασπατευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | πασπάτευα | πασπάτεψα | πασπατευόμουν(α) | πασπατεύτηκα |
| 2 sg | πασπάτευες | πασπάτεψες | πασπατευόσουν(α) | πασπατεύτηκες |
| 3 sg | πασπάτευε | πασπάτεψε | πασπατευόταν(ε) | πασπατεύτηκε |
| 1 pl | πασπατεύαμε | πασπατέψαμε | πασπατευόμασταν, (‑όμαστε) | πασπατευτήκαμε |
| 2 pl | πασπατεύατε | πασπατέψατε | πασπατευόσασταν, (‑όσαστε) | πασπατευτήκατε |
| 3 pl | πασπάτευαν, πασπατεύαν(ε) | πασπάτεψαν, πασπατέψαν(ε) | πασπατεύονταν, (πασπατευόντουσαν) | πασπατεύτηκαν, πασπατευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα πασπατέψω ➤ | θα πασπατεύομαι ➤ | θα πασπατευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα πασπατεύεις, … | θα πασπατέψεις, … | θα πασπατεύεσαι, … | θα πασπατευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … πασπατέψει έχω, έχεις, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … πασπατευτεί είμαι, είσαι, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … πασπατέψει είχα, είχες, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … πασπατευτεί ήμουν, ήσουν, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … πασπατέψει θα έχω, θα έχεις, … πασπατεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … πασπατευτεί θα είμαι, θα είσαι, … πασπατεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | πασπάτευε | πασπάτεψε, πασπάτευ' 1 | — | πασπατέψου |
| 2 pl | πασπατεύετε | πασπατέψτε, πασπατεύτε2 | πασπατεύεστε | πασπατευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | πασπατεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας πασπατέψει ➤ | πασπατεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | πασπατέψει | πασπατευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πασπάτευ' τον ("fumble him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- πασπάτεμα n (paspátema)