πατέω

Ancient Greek

Alternative forms

βᾰτέω (bătéō) — Doric
μάτημῐ (mátēmĭ) — Aeolic

Etymology

Related to πάτος (pátos, “path”); see there for more.^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.té.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /paˈte.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /paˈte.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /paˈte.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /paˈte.o/

Verb

πᾰτέω • (pătéō)

to walk, to tread
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1298
- 50 CE – 100 CE, The Gospel of Luke 10:19
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 1.115
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 2.85
- 234 CE – 305 CE, Porphyry, On Abstinence 1.14
to tread on
- 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 732
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 957
- 320 CE – 403 CE, Oribasius, Collected Works 5.12.1
- 630 BCE – 570 BCE, Sappho, Collected Works 54
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Nehemiah 13.15
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Apoc. 19.15
- 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 37
to walk in, dwell in, frequent
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1193
- 50 CE – 250 CE, Apollonius Dyscolus, On Pronouns 45.6
- 414 BCE, Aristophanes, The Birds 471
- 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Aetia 2079.25
- 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Del. 248
- 260 CE – 340 CE, Eusebius, Preparations for the Gospel 10.3
- Oppian, Cynegetica 2.218
- 280 BCE – 220 BCE, Philo of Byzantium, Compendium of Mechanics 2.345
- 110 BCE – 35 BCE, Philodemus, Po.Herc. 1676.10
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 273a
- 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 1060
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 18.20
to trample
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1357
- 458 BCE, Aeschylus, The Libation Bearers 644
- 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 110
- 424 BCE, Aristophanes, The Knights 166
- 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 377
- 129 CE – 216 CE, Galen, 16 562
- New Testament, Revelation 11:2
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 248a
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1146
- 442 BCE, Sophocles, Antigone 745
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Fragments 683

Inflection

Present: πᾰτέω, πᾰτέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰτέω	πᾰτέεις	πᾰτέει	πᾰτέετον	πᾰτέετον	πᾰτέομεν	πᾰτέετε	πᾰτέουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰτέω	πᾰτέῃς	πᾰτέῃ	πᾰτέητον	πᾰτέητον	πᾰτέωμεν	πᾰτέητε	πᾰτέωσῐ(ν)
	optative	πᾰτέοιμῐ	πᾰτέοις	πᾰτέοι	πᾰτέοιτον	πᾰτεοίτην	πᾰτέοιμεν	πᾰτέοιτε	πᾰτέοιεν
	imperative		πᾰ́τεε	πᾰτεέτω	πᾰτέετον	πᾰτεέτων		πᾰτέετε	πᾰτεόντων
middle/ passive	indicative	πᾰτέομαι	πᾰτέῃ, πᾰτέει	πᾰτέεται	πᾰτέεσθον	πᾰτέεσθον	πᾰτεόμεθᾰ	πᾰτέεσθε	πᾰτέονται
	subjunctive	πᾰτέωμαι	πᾰτέῃ	πᾰτέηται	πᾰτέησθον	πᾰτέησθον	πᾰτεώμεθᾰ	πᾰτέησθε	πᾰτέωνται
	optative	πᾰτεοίμην	πᾰτέοιο	πᾰτέοιτο	πᾰτέοισθον	πᾰτεοίσθην	πᾰτεοίμεθᾰ	πᾰτέοισθε	πᾰτέοιντο
	imperative		πᾰτέου	πᾰτεέσθω	πᾰτέεσθον	πᾰτεέσθων		πᾰτέεσθε	πᾰτεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰτέειν				πᾰτέεσθαι
participle	m	πᾰτέων				πᾰτεόμενος
	f	πᾰτέουσᾰ				πᾰτεομένη
	n	πᾰτέον				πᾰτεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: πᾰτῶ, πᾰτοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰτῶ	πᾰτεῖς	πᾰτεῖ	πᾰτεῖτον	πᾰτεῖτον	πᾰτοῦμεν	πᾰτεῖτε	πᾰτοῦσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰτῶ	πᾰτῇς	πᾰτῇ	πᾰτῆτον	πᾰτῆτον	πᾰτῶμεν	πᾰτῆτε	πᾰτῶσῐ(ν)
	optative	πᾰτοίην, πᾰτοῖμῐ	πᾰτοίης, πᾰτοῖς	πᾰτοίη, πᾰτοῖ	πᾰτοῖτον, πᾰτοίητον	πᾰτοίτην, πᾰτοιήτην	πᾰτοῖμεν, πᾰτοίημεν	πᾰτοῖτε, πᾰτοίητε	πᾰτοῖεν, πᾰτοίησᾰν
	imperative		πᾰ́τει	πᾰτείτω	πᾰτεῖτον	πᾰτείτων		πᾰτεῖτε	πᾰτούντων
middle/ passive	indicative	πᾰτοῦμαι	πᾰτεῖ, πᾰτῇ	πᾰτεῖται	πᾰτεῖσθον	πᾰτεῖσθον	πᾰτούμεθᾰ	πᾰτεῖσθε	πᾰτοῦνται
	subjunctive	πᾰτῶμαι	πᾰτῇ	πᾰτῆται	πᾰτῆσθον	πᾰτῆσθον	πᾰτώμεθᾰ	πᾰτῆσθε	πᾰτῶνται
	optative	πᾰτοίμην	πᾰτοῖο	πᾰτοῖτο	πᾰτοῖσθον	πᾰτοίσθην	πᾰτοίμεθᾰ	πᾰτοῖσθε	πᾰτοῖντο
	imperative		πᾰτοῦ	πᾰτείσθω	πᾰτεῖσθον	πᾰτείσθων		πᾰτεῖσθε	πᾰτείσθων
		active				middle/passive
infinitive		πᾰτεῖν				πᾰτεῖσθαι
participle	m	πᾰτῶν				πᾰτούμενος
	f	πᾰτοῦσᾰ				πᾰτουμένη
	n	πᾰτοῦν				πᾰτούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπᾰ́τεον, ἐπᾰτεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπᾰ́τεον	ἐπᾰ́τεες	ἐπᾰ́τεε(ν)	ἐπᾰτέετον	ἐπᾰτεέτην	ἐπᾰτέομεν	ἐπᾰτέετε	ἐπᾰ́τεον
middle/ passive	indicative	ἐπᾰτεόμην	ἐπᾰτέου	ἐπᾰτέετο	ἐπᾰτέεσθον	ἐπᾰτεέσθην	ἐπᾰτεόμεθᾰ	ἐπᾰτέεσθε	ἐπᾰτέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπᾰ́τουν, ἐπᾰτούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπᾰ́τουν	ἐπᾰ́τεις	ἐπᾰ́τει	ἐπᾰτεῖτον	ἐπᾰτείτην	ἐπᾰτοῦμεν	ἐπᾰτεῖτε	ἐπᾰ́τουν
middle/ passive	indicative	ἐπᾰτούμην	ἐπᾰτοῦ	ἐπᾰτεῖτο	ἐπᾰτεῖσθον	ἐπᾰτείσθην	ἐπᾰτούμεθᾰ	ἐπᾰτεῖσθε	ἐπᾰτοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πᾰτήσω, πᾰτήσομαι, πᾰτηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰτήσω	πᾰτήσεις	πᾰτήσει	πᾰτήσετον	πᾰτήσετον	πᾰτήσομεν	πᾰτήσετε	πᾰτήσουσῐ(ν)
active	optative	πᾰτήσοιμῐ	πᾰτήσοις	πᾰτήσοι	πᾰτήσοιτον	πᾰτησοίτην	πᾰτήσοιμεν	πᾰτήσοιτε	πᾰτήσοιεν
middle	indicative	πᾰτήσομαι	πᾰτήσῃ, πᾰτήσει	πᾰτήσεται	πᾰτήσεσθον	πᾰτήσεσθον	πᾰτησόμεθᾰ	πᾰτήσεσθε	πᾰτήσονται
middle	optative	πᾰτησοίμην	πᾰτήσοιο	πᾰτήσοιτο	πᾰτήσοισθον	πᾰτησοίσθην	πᾰτησοίμεθᾰ	πᾰτήσοισθε	πᾰτήσοιντο
passive	indicative	πᾰτηθήσομαι	πᾰτηθήσῃ	πᾰτηθήσεται	πᾰτηθήσεσθον	πᾰτηθήσεσθον	πᾰτηθησόμεθᾰ	πᾰτηθήσεσθε	πᾰτηθήσονται
passive	optative	πᾰτηθησοίμην	πᾰτηθήσοιο	πᾰτηθήσοιτο	πᾰτηθήσοισθον	πᾰτηθησοίσθην	πᾰτηθησοίμεθᾰ	πᾰτηθήσοισθε	πᾰτηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πᾰτήσειν			πᾰτήσεσθαι		πᾰτηθήσεσθαι
participle	m	πᾰτήσων			πᾰτησόμενος		πᾰτηθησόμενος
	f	πᾰτήσουσᾰ			πᾰτησομένη		πᾰτηθησομένη
	n	πᾰτῆσον			πᾰτησόμενον		πᾰτηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπᾰ́τησᾰ, ἐπᾰτησᾰ́μην, ἐπᾰτήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπᾰ́τησᾰ	ἐπᾰ́τησᾰς	ἐπᾰ́τησε(ν)	ἐπᾰτήσᾰτον	ἐπᾰτησᾰ́την	ἐπᾰτήσᾰμεν	ἐπᾰτήσᾰτε	ἐπᾰ́τησᾰν
	subjunctive	πᾰτήσω	πᾰτήσῃς	πᾰτήσῃ	πᾰτήσητον	πᾰτήσητον	πᾰτήσωμεν	πᾰτήσητε	πᾰτήσωσῐ(ν)
	optative	πᾰτήσαιμῐ	πᾰτήσειᾰς, πᾰτήσαις	πᾰτήσειε(ν), πᾰτήσαι	πᾰτήσαιτον	πᾰτησαίτην	πᾰτήσαιμεν	πᾰτήσαιτε	πᾰτήσειᾰν, πᾰτήσαιεν
	imperative		πᾰ́τησον	πᾰτησᾰ́τω	πᾰτήσᾰτον	πᾰτησᾰ́των		πᾰτήσᾰτε	πᾰτησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπᾰτησᾰ́μην	ἐπᾰτήσω	ἐπᾰτήσᾰτο	ἐπᾰτήσᾰσθον	ἐπᾰτησᾰ́σθην	ἐπᾰτησᾰ́μεθᾰ	ἐπᾰτήσᾰσθε	ἐπᾰτήσᾰντο
	subjunctive	πᾰτήσωμαι	πᾰτήσῃ	πᾰτήσηται	πᾰτήσησθον	πᾰτήσησθον	πᾰτησώμεθᾰ	πᾰτήσησθε	πᾰτήσωνται
	optative	πᾰτησαίμην	πᾰτήσαιο	πᾰτήσαιτο	πᾰτήσαισθον	πᾰτησαίσθην	πᾰτησαίμεθᾰ	πᾰτήσαισθε	πᾰτήσαιντο
	imperative		πᾰ́τησαι	πᾰτησᾰ́σθω	πᾰτήσᾰσθον	πᾰτησᾰ́σθων		πᾰτήσᾰσθε	πᾰτησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπᾰτήθην	ἐπᾰτήθης	ἐπᾰτήθη	ἐπᾰτήθητον	ἐπᾰτηθήτην	ἐπᾰτήθημεν	ἐπᾰτήθητε	ἐπᾰτήθησᾰν
	subjunctive	πᾰτηθῶ	πᾰτηθῇς	πᾰτηθῇ	πᾰτηθῆτον	πᾰτηθῆτον	πᾰτηθῶμεν	πᾰτηθῆτε	πᾰτηθῶσῐ(ν)
	optative	πᾰτηθείην	πᾰτηθείης	πᾰτηθείη	πᾰτηθεῖτον, πᾰτηθείητον	πᾰτηθείτην, πᾰτηθειήτην	πᾰτηθεῖμεν, πᾰτηθείημεν	πᾰτηθεῖτε, πᾰτηθείητε	πᾰτηθεῖεν, πᾰτηθείησᾰν
	imperative		πᾰτήθητῐ	πᾰτηθήτω	πᾰτήθητον	πᾰτηθήτων		πᾰτήθητε	πᾰτηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πᾰτῆσαι			πᾰτήσᾰσθαι		πᾰτηθῆναι
participle	m	πᾰτήσᾱς			πᾰτησᾰ́μενος		πᾰτηθείς
	f	πᾰτήσᾱσᾰ			πᾰτησᾰμένη		πᾰτηθεῖσᾰ
	n	πᾰτῆσᾰν			πᾰτησᾰ́μενον		πᾰτηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πεπᾰ́τηκᾰ, πεπᾰ́τημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπᾰ́τηκᾰ	πεπᾰ́τηκᾰς	πεπᾰ́τηκε(ν)	πεπᾰτήκᾰτον	πεπᾰτήκᾰτον	πεπᾰτήκᾰμεν	πεπᾰτήκᾰτε	πεπᾰτήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπᾰτήκω	πεπᾰτήκῃς	πεπᾰτήκῃ	πεπᾰτήκητον	πεπᾰτήκητον	πεπᾰτήκωμεν	πεπᾰτήκητε	πεπᾰτήκωσῐ(ν)
	optative	πεπᾰτήκοιμῐ, πεπᾰτηκοίην	πεπᾰτήκοις, πεπᾰτηκοίης	πεπᾰτήκοι, πεπᾰτηκοίη	πεπᾰτήκοιτον	πεπᾰτηκοίτην	πεπᾰτήκοιμεν	πεπᾰτήκοιτε	πεπᾰτήκοιεν
	imperative		πεπᾰ́τηκε	πεπᾰτηκέτω	πεπᾰτήκετον	πεπᾰτηκέτων		πεπᾰτήκετε	πεπᾰτηκόντων
middle/ passive	indicative	πεπᾰ́τημαι	πεπᾰ́τησαι	πεπᾰ́τηται	πεπᾰ́τησθον	πεπᾰ́τησθον	πεπᾰτήμεθᾰ	πεπᾰ́τησθε	πεπᾰ́τηνται
	subjunctive	πεπᾰτημένος ὦ	πεπᾰτημένος ᾖς	πεπᾰτημένος ᾖ	πεπᾰτημένω ἦτον	πεπᾰτημένω ἦτον	πεπᾰτημένοι ὦμεν	πεπᾰτημένοι ἦτε	πεπᾰτημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπᾰτημένος εἴην	πεπᾰτημένος εἴης	πεπᾰτημένος εἴη	πεπᾰτημένω εἴητον/εἶτον	πεπᾰτημένω εἰήτην/εἴτην	πεπᾰτημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπᾰτημένοι εἴητε/εἶτε	πεπᾰτημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπᾰ́τησο	πεπᾰτήσθω	πεπᾰ́τησθον	πεπᾰτήσθων		πεπᾰ́τησθε	πεπᾰτήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπᾰτηκέναι				πεπᾰτῆσθαι
participle	m	πεπᾰτηκώς				πεπᾰτημένος
	f	πεπᾰτηκυῖᾰ				πεπᾰτημένη
	n	πεπᾰτηκός				πεπᾰτημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπεπᾰτήκειν, ἐπεπᾰτήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπᾰτήκειν, ἐπεπᾰτήκη	ἐπεπᾰτήκεις, ἐπεπᾰτήκης	ἐπεπᾰτήκει(ν)	ἐπεπᾰτήκετον	ἐπεπᾰτηκέτην	ἐπεπᾰτήκεμεν	ἐπεπᾰτήκετε	ἐπεπᾰτήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπᾰτήμην	ἐπεπᾰ́τησο	ἐπεπᾰ́τητο	ἐπεπᾰ́τησθον	ἐπεπᾰτήσθην	ἐπεπᾰτήμεθᾰ	ἐπεπᾰ́τησθε	ἐπεπᾰ́τηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀνᾰπᾰτέω (anăpătéō)
ἀντῐπᾰτέω (antĭpătéō)
ἀποπᾰτέω (apopătéō)
δῐᾰπᾰτέω (dĭăpătéō)
ἐκπᾰτέω (ekpătéō)
ἐμπᾰτέω (empătéō)
κᾰτᾰπᾰτέω (kătăpătéō)
λακπᾰτέω (lakpătéō)
ληνοπᾰτέω (lēnopătéō)
περιπᾰτέω (peripătéō)
πηλοπᾰτέω (pēlopătéō)
προπᾰτέω (propătéō)
σῠμπᾰτέω (sŭmpătéō)

Related terms

ἀπάτητος (apátētos)
πάτημᾰ (pátēmă)
πάτησῐς (pátēsĭs)
πατησμός (patēsmós)
πατητήρῐον (patētḗrĭon)
πατητής (patētḗs)
πατητός (patētós)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πατέω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1157