πατροκτονέω

Ancient Greek

Etymology

From πατροκτόνος (patroktónos) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

 

Verb

πατροκτονέω • (patroktonéō)

  1. to murder one's father
    • 125 CE – 200 CE, Lucian, Tyrannicida 1:
      ὁ παῖς δὲ ὁ ἐκείνου τέθνηκεν μὲν ὑπ᾽ ἐμοῦ, ὑπηρέτησε δέ μοι καὶ ἀποθανὼν πρὸς ἄλλον φόνον, ζῶν μὲν συναδικῶν τῷ πατρί, μετὰ θάνατον δὲ πατροκτονήσας, ὡς ἐδύνατο.
      ho paîs dè ho ekeínou téthnēken mèn hup’ emoû, hupērétēse dé moi kaì apothanṑn pròs állon phónon, zôn mèn sunadikôn tōî patrí, metà thánaton dè patroktonḗsas, hōs edúnato.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: πατροκτονέω, πατροκτονέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πατροκτονέω πατροκτονέεις πατροκτονέει πατροκτονέετον πατροκτονέετον πατροκτονέομεν πατροκτονέετε πατροκτονέουσῐ(ν)
subjunctive πατροκτονέω πατροκτονέῃς πατροκτονέῃ πατροκτονέητον πατροκτονέητον πατροκτονέωμεν πατροκτονέητε πατροκτονέωσῐ(ν)
optative πατροκτονέοιμῐ πατροκτονέοις πατροκτονέοι πατροκτονέοιτον πατροκτονεοίτην πατροκτονέοιμεν πατροκτονέοιτε πατροκτονέοιεν
imperative   πατροκτόνεε πατροκτονεέτω πατροκτονέετον πατροκτονεέτων   πατροκτονέετε πατροκτονεόντων
middle/
passive 		indicative πατροκτονέομαι πατροκτονέῃ,
πατροκτονέει 		πατροκτονέεται πατροκτονέεσθον πατροκτονέεσθον πατροκτονεόμεθᾰ πατροκτονέεσθε πατροκτονέονται
subjunctive πατροκτονέωμαι πατροκτονέῃ πατροκτονέηται πατροκτονέησθον πατροκτονέησθον πατροκτονεώμεθᾰ πατροκτονέησθε πατροκτονέωνται
optative πατροκτονεοίμην πατροκτονέοιο πατροκτονέοιτο πατροκτονέοισθον πατροκτονεοίσθην πατροκτονεοίμεθᾰ πατροκτονέοισθε πατροκτονέοιντο
imperative   πατροκτονέου πατροκτονεέσθω πατροκτονέεσθον πατροκτονεέσθων   πατροκτονέεσθε πατροκτονεέσθων
active middle/passive
infinitive πατροκτονέειν πατροκτονέεσθαι
participle m πατροκτονέων πατροκτονεόμενος
f πατροκτονέουσᾰ πατροκτονεομένη
n πατροκτονέον πατροκτονεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πατροκτονῶ, πατροκτονοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πατροκτονῶ πατροκτονεῖς πατροκτονεῖ πατροκτονεῖτον πατροκτονεῖτον πατροκτονοῦμεν πατροκτονεῖτε πατροκτονοῦσῐ(ν)
subjunctive πατροκτονῶ πατροκτονῇς πατροκτονῇ πατροκτονῆτον πατροκτονῆτον πατροκτονῶμεν πατροκτονῆτε πατροκτονῶσῐ(ν)
optative πατροκτονοίην,
πατροκτονοῖμῐ 		πατροκτονοίης,
πατροκτονοῖς 		πατροκτονοίη,
πατροκτονοῖ 		πατροκτονοῖτον,
πατροκτονοίητον 		πατροκτονοίτην,
πατροκτονοιήτην 		πατροκτονοῖμεν,
πατροκτονοίημεν 		πατροκτονοῖτε,
πατροκτονοίητε 		πατροκτονοῖεν,
πατροκτονοίησᾰν
imperative   πατροκτόνει πατροκτονείτω πατροκτονεῖτον πατροκτονείτων   πατροκτονεῖτε πατροκτονούντων
middle/
passive 		indicative πατροκτονοῦμαι πατροκτονεῖ,
πατροκτονῇ 		πατροκτονεῖται πατροκτονεῖσθον πατροκτονεῖσθον πατροκτονούμεθᾰ πατροκτονεῖσθε πατροκτονοῦνται
subjunctive πατροκτονῶμαι πατροκτονῇ πατροκτονῆται πατροκτονῆσθον πατροκτονῆσθον πατροκτονώμεθᾰ πατροκτονῆσθε πατροκτονῶνται
optative πατροκτονοίμην πατροκτονοῖο πατροκτονοῖτο πατροκτονοῖσθον πατροκτονοίσθην πατροκτονοίμεθᾰ πατροκτονοῖσθε πατροκτονοῖντο
imperative   πατροκτονοῦ πατροκτονείσθω πατροκτονεῖσθον πατροκτονείσθων   πατροκτονεῖσθε πατροκτονείσθων
active middle/passive
infinitive πατροκτονεῖν πατροκτονεῖσθαι
participle m πατροκτονῶν πατροκτονούμενος
f πατροκτονοῦσᾰ πατροκτονουμένη
n πατροκτονοῦν πατροκτονούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπατροκτόνεον, ἐπατροκτονεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπατροκτόνεον ἐπατροκτόνεες ἐπατροκτόνεε(ν) ἐπατροκτονέετον ἐπατροκτονεέτην ἐπατροκτονέομεν ἐπατροκτονέετε ἐπατροκτόνεον
middle/
passive 		indicative ἐπατροκτονεόμην ἐπατροκτονέου ἐπατροκτονέετο ἐπατροκτονέεσθον ἐπατροκτονεέσθην ἐπατροκτονεόμεθᾰ ἐπατροκτονέεσθε ἐπατροκτονέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπατροκτόνουν, ἐπατροκτονούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπατροκτόνουν ἐπατροκτόνεις ἐπατροκτόνει ἐπατροκτονεῖτον ἐπατροκτονείτην ἐπατροκτονοῦμεν ἐπατροκτονεῖτε ἐπατροκτόνουν
middle/
passive 		indicative ἐπατροκτονούμην ἐπατροκτονοῦ ἐπατροκτονεῖτο ἐπατροκτονεῖσθον ἐπατροκτονείσθην ἐπατροκτονούμεθᾰ ἐπατροκτονεῖσθε ἐπατροκτονοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πατροκτονήσω, πατροκτονήσομαι, πατροκτονηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πατροκτονήσω πατροκτονήσεις πατροκτονήσει πατροκτονήσετον πατροκτονήσετον πατροκτονήσομεν πατροκτονήσετε πατροκτονήσουσῐ(ν)
optative πατροκτονήσοιμῐ πατροκτονήσοις πατροκτονήσοι πατροκτονήσοιτον πατροκτονησοίτην πατροκτονήσοιμεν πατροκτονήσοιτε πατροκτονήσοιεν
middle indicative πατροκτονήσομαι πατροκτονήσῃ,
πατροκτονήσει 		πατροκτονήσεται πατροκτονήσεσθον πατροκτονήσεσθον πατροκτονησόμεθᾰ πατροκτονήσεσθε πατροκτονήσονται
optative πατροκτονησοίμην πατροκτονήσοιο πατροκτονήσοιτο πατροκτονήσοισθον πατροκτονησοίσθην πατροκτονησοίμεθᾰ πατροκτονήσοισθε πατροκτονήσοιντο
passive indicative πατροκτονηθήσομαι πατροκτονηθήσῃ πατροκτονηθήσεται πατροκτονηθήσεσθον πατροκτονηθήσεσθον πατροκτονηθησόμεθᾰ πατροκτονηθήσεσθε πατροκτονηθήσονται
optative πατροκτονηθησοίμην πατροκτονηθήσοιο πατροκτονηθήσοιτο πατροκτονηθήσοισθον πατροκτονηθησοίσθην πατροκτονηθησοίμεθᾰ πατροκτονηθήσοισθε πατροκτονηθήσοιντο
active middle passive
infinitive πατροκτονήσειν πατροκτονήσεσθαι πατροκτονηθήσεσθαι
participle m πατροκτονήσων πατροκτονησόμενος πατροκτονηθησόμενος
f πατροκτονήσουσᾰ πατροκτονησομένη πατροκτονηθησομένη
n πατροκτονῆσον πατροκτονησόμενον πατροκτονηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπατροκτόνησᾰ, ἐπατροκτονησᾰ́μην, ἐπατροκτονήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπατροκτόνησᾰ ἐπατροκτόνησᾰς ἐπατροκτόνησε(ν) ἐπατροκτονήσᾰτον ἐπατροκτονησᾰ́την ἐπατροκτονήσᾰμεν ἐπατροκτονήσᾰτε ἐπατροκτόνησᾰν
subjunctive πατροκτονήσω πατροκτονήσῃς πατροκτονήσῃ πατροκτονήσητον πατροκτονήσητον πατροκτονήσωμεν πατροκτονήσητε πατροκτονήσωσῐ(ν)
optative πατροκτονήσαιμῐ πατροκτονήσειᾰς,
πατροκτονήσαις 		πατροκτονήσειε(ν),
πατροκτονήσαι 		πατροκτονήσαιτον πατροκτονησαίτην πατροκτονήσαιμεν πατροκτονήσαιτε πατροκτονήσειᾰν,
πατροκτονήσαιεν
imperative   πατροκτόνησον πατροκτονησᾰ́τω πατροκτονήσᾰτον πατροκτονησᾰ́των   πατροκτονήσᾰτε πατροκτονησᾰ́ντων
middle indicative ἐπατροκτονησᾰ́μην ἐπατροκτονήσω ἐπατροκτονήσᾰτο ἐπατροκτονήσᾰσθον ἐπατροκτονησᾰ́σθην ἐπατροκτονησᾰ́μεθᾰ ἐπατροκτονήσᾰσθε ἐπατροκτονήσᾰντο
subjunctive πατροκτονήσωμαι πατροκτονήσῃ πατροκτονήσηται πατροκτονήσησθον πατροκτονήσησθον πατροκτονησώμεθᾰ πατροκτονήσησθε πατροκτονήσωνται
optative πατροκτονησαίμην πατροκτονήσαιο πατροκτονήσαιτο πατροκτονήσαισθον πατροκτονησαίσθην πατροκτονησαίμεθᾰ πατροκτονήσαισθε πατροκτονήσαιντο
imperative   πατροκτόνησαι πατροκτονησᾰ́σθω πατροκτονήσᾰσθον πατροκτονησᾰ́σθων   πατροκτονήσᾰσθε πατροκτονησᾰ́σθων
passive indicative ἐπατροκτονήθην ἐπατροκτονήθης ἐπατροκτονήθη ἐπατροκτονήθητον ἐπατροκτονηθήτην ἐπατροκτονήθημεν ἐπατροκτονήθητε ἐπατροκτονήθησᾰν
subjunctive πατροκτονηθῶ πατροκτονηθῇς πατροκτονηθῇ πατροκτονηθῆτον πατροκτονηθῆτον πατροκτονηθῶμεν πατροκτονηθῆτε πατροκτονηθῶσῐ(ν)
optative πατροκτονηθείην πατροκτονηθείης πατροκτονηθείη πατροκτονηθεῖτον,
πατροκτονηθείητον 		πατροκτονηθείτην,
πατροκτονηθειήτην 		πατροκτονηθεῖμεν,
πατροκτονηθείημεν 		πατροκτονηθεῖτε,
πατροκτονηθείητε 		πατροκτονηθεῖεν,
πατροκτονηθείησᾰν
imperative   πατροκτονήθητῐ πατροκτονηθήτω πατροκτονήθητον πατροκτονηθήτων   πατροκτονήθητε πατροκτονηθέντων
active middle passive
infinitive πατροκτονῆσαι πατροκτονήσᾰσθαι πατροκτονηθῆναι
participle m πατροκτονήσᾱς πατροκτονησᾰ́μενος πατροκτονηθείς
f πατροκτονήσᾱσᾰ πατροκτονησᾰμένη πατροκτονηθεῖσᾰ
n πατροκτονῆσᾰν πατροκτονησᾰ́μενον πατροκτονηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπατροκτόνηκᾰ, πεπατροκτόνημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπατροκτόνηκᾰ πεπατροκτόνηκᾰς πεπατροκτόνηκε(ν) πεπατροκτονήκᾰτον πεπατροκτονήκᾰτον πεπατροκτονήκᾰμεν πεπατροκτονήκᾰτε πεπατροκτονήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπατροκτονήκω πεπατροκτονήκῃς πεπατροκτονήκῃ πεπατροκτονήκητον πεπατροκτονήκητον πεπατροκτονήκωμεν πεπατροκτονήκητε πεπατροκτονήκωσῐ(ν)
optative πεπατροκτονήκοιμῐ,
πεπατροκτονηκοίην 		πεπατροκτονήκοις,
πεπατροκτονηκοίης 		πεπατροκτονήκοι,
πεπατροκτονηκοίη 		πεπατροκτονήκοιτον πεπατροκτονηκοίτην πεπατροκτονήκοιμεν πεπατροκτονήκοιτε πεπατροκτονήκοιεν
imperative   πεπατροκτόνηκε πεπατροκτονηκέτω πεπατροκτονήκετον πεπατροκτονηκέτων   πεπατροκτονήκετε πεπατροκτονηκόντων
middle/
passive 		indicative πεπατροκτόνημαι πεπατροκτόνησαι πεπατροκτόνηται πεπατροκτόνησθον πεπατροκτόνησθον πεπατροκτονήμεθᾰ πεπατροκτόνησθε πεπατροκτόνηνται
subjunctive πεπατροκτονημένος ὦ πεπατροκτονημένος ᾖς πεπατροκτονημένος ᾖ πεπατροκτονημένω ἦτον πεπατροκτονημένω ἦτον πεπατροκτονημένοι ὦμεν πεπατροκτονημένοι ἦτε πεπατροκτονημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπατροκτονημένος εἴην πεπατροκτονημένος εἴης πεπατροκτονημένος εἴη πεπατροκτονημένω εἴητον/εἶτον πεπατροκτονημένω εἰήτην/εἴτην πεπατροκτονημένοι εἴημεν/εἶμεν πεπατροκτονημένοι εἴητε/εἶτε πεπατροκτονημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπατροκτόνησο πεπατροκτονήσθω πεπατροκτόνησθον πεπατροκτονήσθων   πεπατροκτόνησθε πεπατροκτονήσθων
active middle/passive
infinitive πεπατροκτονηκέναι πεπατροκτονῆσθαι
participle m πεπατροκτονηκώς πεπατροκτονημένος
f πεπατροκτονηκυῖᾰ πεπατροκτονημένη
n πεπατροκτονηκός πεπατροκτονημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπατροκτονήκειν, ἐπεπατροκτονήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπατροκτονήκειν,
ἐπεπατροκτονήκη 		ἐπεπατροκτονήκεις,
ἐπεπατροκτονήκης 		ἐπεπατροκτονήκει(ν) ἐπεπατροκτονήκετον ἐπεπατροκτονηκέτην ἐπεπατροκτονήκεμεν ἐπεπατροκτονήκετε ἐπεπατροκτονήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπατροκτονήμην ἐπεπατροκτόνησο ἐπεπατροκτόνητο ἐπεπατροκτόνησθον ἐπεπατροκτονήσθην ἐπεπατροκτονήμεθᾰ ἐπεπατροκτόνησθε ἐπεπατροκτόνηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.