πείνα

See also: πεῖνα

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek πεῖνα (peîna).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpi.na/
  • Hyphenation: πεί‧να
  • Homophone: πίνα (pína)

Noun

πείνα • (peína) f (plural πείνες)

  1. hunger, famine, starvation
    Synonyms: (starvation) λιμός (limós), (starvation) ασιτία (asitía), (colloquial) λίμα (líma), (colloquial) λόρδα (lórda)

Declension

Declension of πείνα
singular plural
nominative πείνα (peína) πείνες (peínes)
genitive πείνας (peínas) —
accusative πείνα (peína) πείνες (peínes)
vocative πείνα (peína) πείνες (peínes)
  • πεινάλα f (peinála, colloquial)
  • πεινάλας m (peinálas)
  • πειναλέος (peinaléos)
  • πεινάω (peináo, “to be hungry”)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.