πεδάω

Ancient Greek

Etymology

πέδη (pédē, “shackles”) +‎ -άω (-áō)

Pronunciation

 

Verb

πεδάω • (pedáō)

  1. to fetter, shackle
  2. to constrain

Conjugation

   Present: πεδᾰ́ω, πεδᾰ́ομαι (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεδᾰ́ω πεδᾰ́εις πεδάᾳ πεδᾰ́ετον πεδᾰ́ετον πεδᾰ́ομεν πεδᾰ́ετε πεδᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive πεδᾰ́ω,
πεδᾰ́ωμῐ 		πεδᾰ́ῃς,
πεδᾰ́ῃσθᾰ 		πεδᾰ́ῃ,
πεδᾰ́ῃσῐ 		πεδᾰ́ητον πεδᾰ́ητον πεδᾰ́ωμεν πεδᾰ́ητε πεδᾰ́ωσῐ(ν)
optative πεδᾰ́οιμῐ πεδᾰ́οισ(θᾰ) πεδᾰ́οι πεδᾰ́οιτον πεδᾰοίτην πεδᾰ́οιμεν πεδᾰ́οιτε πεδᾰ́οιεν
imperative   πέδᾰε πεδᾰέτω πεδᾰ́ετον πεδᾰέτων   πεδᾰ́ετε πεδᾰόντων
middle/
passive 		indicative πεδᾰ́ομαι πεδᾰ́εαι πεδᾰ́εται πεδᾰ́εσθον πεδᾰ́εσθον πεδᾰόμε(σ)θᾰ πεδᾰ́εσθε πεδᾰ́ονται
subjunctive πεδᾰ́ωμαι πεδᾰ́ηαι πεδᾰ́ηται πεδᾰ́ησθον πεδᾰ́ησθον πεδᾰώμε(σ)θᾰ πεδᾰ́ησθε πεδᾰ́ωνται
optative πεδᾰοίμην πεδᾰ́οιο πεδᾰ́οιτο πεδᾰ́οισθον πεδᾰοίσθην πεδᾰοίμε(σ)θᾰ πεδᾰ́οισθε πεδᾰοίᾰτο
imperative   πεδᾰ́εο πεδᾰέσθω πεδᾰ́εσθον πεδᾰέσθων   πεδᾰ́εσθε πεδᾰέσθων
active middle/passive
infinitive πεδᾰ́ειν πεδᾰ́εσθαι
participle m πεδᾰ́ων πεδᾰόμενος
f πεδᾰ́ουσᾰ πεδᾰομένη
n πεδᾰ́ον πεδᾰόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πεδῶ, πεδῶμαι (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεδῶ πεδᾷς πεδάᾳ πεδᾶτον πεδᾶτον πεδῶμεν πεδᾶτε πεδῶσῐ(ν)
subjunctive πεδῶ,
πεδῶμῐ 		πεδᾷς,
πεδᾷσθᾰ 		πεδᾷ,
πεδᾷσῐ 		πεδᾶτον πεδᾶτον πεδῶμεν πεδᾶτε πεδῶσῐ(ν)
optative πεδῷμι πεδῷς πεδῷ πεδῷτον πεδῴτην πεδῷμεν πεδῷτε πεδῷεν
imperative   πέδᾱ πεδᾱ́τω πεδᾶτον πεδᾱ́των   πεδᾶτε πεδώντων
middle/
passive 		indicative πεδῶμαι πεδᾷ πεδᾶται πεδᾶσθον πεδᾶσθον πεδώμε(σ)θᾰ πεδᾶσθε πεδῶνται
subjunctive πεδῶμαι πεδᾷ πεδᾶται πεδᾶσθον πεδᾶσθον πεδώμε(σ)θᾰ πεδᾶσθε πεδῶνται
optative πεδῴμην πεδῷο πεδῷτο πεδῷσθον πεδῴσθην πεδῴμε(σ)θᾰ πεδῷσθε πεδῴᾰτο
imperative   πεδῶ πεδᾱ́σθω πεδᾶσθον πεδᾱ́σθων   πεδᾶσθε πεδᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive πεδᾶν/πεδήμεναι πεδᾶσθαι
participle m πεδῶν πεδώμενος
f πεδῶσᾰ πεδωμένη
n πεδῶν πεδώμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πέδᾰον, πεδᾰόμην (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέδᾰον πέδᾰες πέδᾰε(ν) πεδᾰ́ετον πεδᾰέτην πεδᾰ́ομεν πεδᾰ́ετε πέδᾰον
middle/
passive 		indicative πεδᾰόμην πεδᾰ́ου πεδᾰ́ετο πεδᾰ́εσθον πεδᾰέσθην πεδᾰόμε(σ)θᾰ πεδᾰ́εσθε πεδᾰ́οντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πέδων, πεδώμην (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέδων πέδᾱς πέδᾱ πεδᾶτον πεδᾱ́την πεδῶμεν πεδᾶτε πέδων
middle/
passive 		indicative πεδώμην πεδῶ πεδᾶτο πεδᾶσθον πεδᾱ́σθην πεδώμε(σ)θᾰ πεδᾶσθε πεδῶντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πεδάασκον, πεδαασκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεδάασκον πεδάασκες πεδάασκε(ν) πεδαάσκετον πεδαασκέτην πεδαάσκομεν πεδαάσκετε πεδάασκον
middle/
passive 		indicative πεδαασκόμην πεδαάσκου πεδαάσκετο πεδαάσκεσθον πεδαασκέσθην πεδαασκόμε(σ)θᾰ πεδαάσκεσθε πεδαάσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέδησᾰ, ἐπεδησᾰ́μην, ἐπεδήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέδησᾰ ἐπέδησᾰς ἐπέδησε(ν) ἐπεδήσᾰτον ἐπεδησᾰ́την ἐπεδήσᾰμεν ἐπεδήσᾰτε ἐπέδησᾰν
subjunctive πεδήσω πεδήσῃς πεδήσῃ πεδήσητον πεδήσητον πεδήσωμεν πεδήσητε πεδήσωσῐ(ν)
optative πεδήσαιμῐ πεδήσειᾰς,
πεδήσαις 		πεδήσειε(ν),
πεδήσαι 		πεδήσαιτον πεδησαίτην πεδήσαιμεν πεδήσαιτε πεδήσειᾰν,
πεδήσαιεν
imperative   πέδησον πεδησᾰ́τω πεδήσᾰτον πεδησᾰ́των   πεδήσᾰτε πεδησᾰ́ντων
middle indicative ἐπεδησᾰ́μην ἐπεδήσω ἐπεδήσᾰτο ἐπεδήσᾰσθον ἐπεδησᾰ́σθην ἐπεδησᾰ́μεθᾰ ἐπεδήσᾰσθε ἐπεδήσᾰντο
subjunctive πεδήσωμαι πεδήσῃ πεδήσηται πεδήσησθον πεδήσησθον πεδησώμεθᾰ πεδήσησθε πεδήσωνται
optative πεδησαίμην πεδήσαιο πεδήσαιτο πεδήσαισθον πεδησαίσθην πεδησαίμεθᾰ πεδήσαισθε πεδήσαιντο
imperative   πέδησαι πεδησᾰ́σθω πεδήσᾰσθον πεδησᾰ́σθων   πεδήσᾰσθε πεδησᾰ́σθων
passive indicative ἐπεδήθην ἐπεδήθης ἐπεδήθη ἐπεδήθητον ἐπεδηθήτην ἐπεδήθημεν ἐπεδήθητε ἐπεδήθησᾰν
subjunctive πεδηθῶ πεδηθῇς πεδηθῇ πεδηθῆτον πεδηθῆτον πεδηθῶμεν πεδηθῆτε πεδηθῶσῐ(ν)
optative πεδηθείην πεδηθείης πεδηθείη πεδηθεῖτον,
πεδηθείητον 		πεδηθείτην,
πεδηθειήτην 		πεδηθεῖμεν,
πεδηθείημεν 		πεδηθεῖτε,
πεδηθείητε 		πεδηθεῖεν,
πεδηθείησᾰν
imperative   πεδήθητῐ πεδηθήτω πεδήθητον πεδηθήτων   πεδήθητε πεδηθέντων
active middle passive
infinitive πεδῆσαι πεδήσᾰσθαι πεδηθῆναι
participle m πεδήσᾱς πεδησᾰ́μενος πεδηθείς
f πεδήσᾱσᾰ πεδησᾰμένη πεδηθεῖσᾰ
n πεδῆσᾰν πεδησᾰ́μενον πεδηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πέδησᾰ, πεδησᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέδησᾰ πέδησᾰς πέδησε(ν) πεδήσᾰτον πεδησᾰ́την πεδήσᾰμεν πεδήσᾰτε πέδησᾰν
subjunctive πεδήσω,
πεδήσωμῐ 		πεδήσῃς,
πεδήσῃσθᾰ 		πεδήσῃ,
πεδήσῃσῐ 		πεδήσητον πεδήσητον πεδήσωμεν πεδήσητε πεδήσωσῐ(ν)
optative πεδήσαιμῐ πεδήσαις,
πεδήσαισθᾰ,
πεδήσειᾰς 		πεδήσειε(ν),
πεδήσαι 		πεδησεῖτον πεδησείτην πεδησεῖμεν πεδησεῖτε πεδησεῖεν
imperative   πέδησον πεδησᾰ́τω πεδήσᾰτον πεδησᾰ́των   πεδήσᾰτε πεδησᾰ́ντων
middle indicative πεδησᾰ́μην πεδήσᾰο πεδήσᾰτο πεδήσᾰσθον πεδησᾰ́σθην πεδησᾰ́με(σ)θᾰ πεδήσᾰσθε πεδήσᾰντο
subjunctive πεδήσωμαι πεδήσηαι πεδήσηται πεδήσησθον πεδήσησθον πεδησώμε(σ)θᾰ πεδήσησθε πεδήσωνται
optative πεδησαίμην πεδήσαιο πεδήσαιτο πεδήσαισθον πεδησαίσθην πεδησαίμε(σ)θᾰ πεδήσαισθε πεδησαίᾰτο
imperative   πέδησαι πεδησᾰ́σθω πεδήσᾰσθον πεδησᾰ́σθων   πεδήσᾰσθε πεδησᾰ́σθων
active middle
infinitive πεδῆσαι/πεδησᾰ́μεν/πεδησᾰμέναι πεδήσᾰσθαι
participle m πεδήσᾱς πεδησᾰ́μενος
f πεδήσᾱσᾰ πεδησᾰμένη
n πεδῆσᾰν πεδησᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πέδᾱσᾰ, πεδᾱσᾰ́μᾱν (Doric)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέδᾱσᾰ πέδᾱσᾰς πέδᾱσε(ν) πεδᾱ́σᾰτον πεδᾱσᾰ́τᾱν πεδᾱ́σᾰμες πεδᾱ́σᾰτε πέδᾱσᾰν
subjunctive πεδᾱ́σω πεδᾱ́σῃς πεδᾱ́σῃ πεδᾱ́σητον πεδᾱ́σητον πεδᾱ́σωμες πεδᾱ́σητε πεδᾱσέωντῐ
optative πεδᾱ́σαιμῐ πεδᾱ́σαις πεδᾱ́σαι πεδᾱσεῖτον πεδᾱσείτᾱν πεδᾱσεῖμες πεδᾱσεῖτε πεδᾱσεῖεν
imperative   πέδᾱσον πεδᾱσᾰ́τω πεδᾱ́σᾰτον πεδᾱσᾰ́των   πεδᾱ́σᾰτε πεδᾱσᾰ́ντω
middle indicative πεδᾱσᾰ́μᾱν πεδᾱ́σω πεδᾱ́σᾰτο πεδᾱ́σᾰσθον πεδᾱσᾰ́σθᾱν πεδᾱσᾰ́μεθᾰ πεδᾱ́σᾰσθε πεδᾱ́σᾰντο
subjunctive πεδᾱ́σωμαι πεδᾱ́σηαι πεδᾱ́σηται πεδᾱ́σησθον πεδᾱ́σησθον πεδᾱσώμεθᾰ πεδᾱ́σησθε πεδᾱ́σωνται
optative πεδᾱσαίμᾱν πεδᾱ́σαιο πεδᾱ́σαιτο πεδᾱ́σαισθον πεδᾱσαίσθᾱν πεδᾱσαίμεθᾰ πεδᾱ́σαισθε πεδᾱ́σαιντο
imperative   πέδᾱσαι πεδᾱσᾰ́σθω πεδᾱ́σᾰσθον πεδᾱσᾰ́σθων   πεδᾱ́σᾰσθε πεδᾱσᾰ́σθων
active middle
infinitive πεδᾱσῆμεν πεδᾱ́σᾰσθαι
participle m πεδᾱ́σᾱς πεδᾱσᾰ́μενος
f πεδᾱ́σᾱσᾰ πεδᾱσᾰμένᾱ
n πεδᾶσᾰν πεδᾱσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπέδημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative πεπέδημαι πεπέδησαι πεπέδηται πεπέδησθον πεπέδησθον πεπεδήμεθᾰ πεπέδησθε πεπέδηνται
subjunctive πεπεδημένος ὦ πεπεδημένος ᾖς πεπεδημένος ᾖ πεπεδημένω ἦτον πεπεδημένω ἦτον πεπεδημένοι ὦμεν πεπεδημένοι ἦτε πεπεδημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπεδημένος εἴην πεπεδημένος εἴης πεπεδημένος εἴη πεπεδημένω εἴητον/εἶτον πεπεδημένω εἰήτην/εἴτην πεπεδημένοι εἴημεν/εἶμεν πεπεδημένοι εἴητε/εἶτε πεπεδημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεπέδησο πεπεδήσθω πεπέδησθον πεπεδήσθων   πεπέδησθε πεπεδήσθων
infinitive πεπεδῆσθαι
participle m πεπεδημένος
f πεπεδημένη
n πεπεδημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.