πελάγους

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.lá.ɡuːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈla.ɡus/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈla.ɣus/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈla.ɣus/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈla.ɣus/

Noun

πελᾰ́γους • (pelắgous)

genitive singular of πέλᾰγος (pélăgos)

Greek

Noun

πελάγους • (pelágous) n

genitive singular of πέλαγος (pélagos)